Albert Wilczyński

Albert Wilczyński (16 kwietnia 1829 w Warszawie – 27 kwietnia 1900 we Lwowie) to prozaik-humorysta, który był ściśle związany z Lwowem.

Życiorys

Po zakończeniu edukacji w Wyższej Szkole Realnej w Kielcach, w 1848 roku rozpoczął pracę jako urzędnik w Komisji Sprawiedliwości Królestwa Polskiego. Był gawędziarzem kształconym przez Henryka Rzewuskiego. Osobiście znał Henryka Sienkiewicza, który z zainteresowaniem sięgał po każdą jego nową powieść i recenzował je w prasie. Jego najbardziej znanym dziełem są Kłopoty starego komendanta.

W 1860 roku osiedlił się na wsi, najpierw w Czerwonce, a później w Żarnówce koło Siedlec. W 1871 roku przeniósł się do Lwowa, gdzie pracował jako urzędnik w wydziale krajowym.

Wybrane utwory

Drobiazgi powieściowe (1853)
Kłopoty starego komendanta (1856)
Dziecię niedoli i dziecię próżności
Nasze dzieci
Historia mojej dubeltówki (1877)
Fotografie społeczne (1878)

Przypisy

Bibliografia

Prosto z Mostu: tygodnik literacko-artystyczny 40/1937

Wiesława Albrecht-Szymanowska, Wilczyński Albert, w: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, tom V: U–Ż, uzupełnienia, indeksy (koordynacja całości Roman Loth), Warszawa 2004, s. 54