Albert Edward Whitford (urodzony 22 października 1905 w Milton w Wisconsin, zmarły 28 marca 2002 w Madison) był amerykańskim astronomem.
Życiorys
Studiował w Milton College, a następnie kontynuował naukę na University of Wisconsin-Madison, gdzie w 1928 roku uzyskał tytuł doktora z zakresu fizyki. W trakcie swojej kariery akademickiej pracował jako asystent Joela Stebbinsa, który był pionierem w dziedzinie wykorzystania fotometrii fotoelektrycznej w badaniach astronomicznych. Wspólnie prowadzone przez nich badania dotyczyły obserwacji zmian długości fali światła gwiezdnego, które były spowodowane przez ośrodek międzygwiazdowy, barwne galaktyki oraz gwiazdy podwójne. W 1933 roku objął stanowisko astronoma w California Institute of Technology, co umożliwiło mu dalszą współpracę ze Stebbinsem w Mount Wilson Observatory. W 1935 roku wrócił do Madison.
Podczas II wojny światowej pracował w MIT, w laboratorium zajmującym się radarami. Po powrocie do Madison został dyrektorem Washburn Observatory, pełniąc tę funkcję w latach 1948–1958. Następnie, w latach 1958–1968, był dyrektorem Obserwatorium Licka. W późniejszych latach pracował jednocześnie na University of Wisconsin-Madison oraz University of California, Santa Cruz.
Jego badania fotometryczne dotyczące absorpcji światła przyczyniły się do opracowania tzw. krzywej zaczerwienienia (reddening curve), która jest wykorzystywana do obrazowania rozkładu gwiazd w Drodze Mlecznej.
Wyróżnienia i nagrody
- Prix Jules-Janssen (1960)
- Henry Norris Russell Lectureship (1985)
- Medal Bruce (1996)
Planetoida (2301) Whitford została nazwana na jego cześć.
Bibliografia
- Strona Bruce Medal
- Nekrolog. nytimes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-08)]. w „The New York Times”, 4 kwietnia 2002
Loading ...