Albert von Crenwicz
Albert von Crenwicz, znany również jako von Krenowitz, Crenowitz, Crenowicz, Crenwicz (cz. Albrecht z Křenovic) – był burgrabią kłodzkim, starostą krajowym kłodzkim oraz panem zastawnym ziemi kłodzkiej w latach 1346–1350. Zmarł w 1353 roku lub później.
Życiorys
Albert von Crenwicz pochodził z rycerskiej rodziny von Krenowitz (Crenwicz), która miała swój majątek w Krzanowicach, znajdujących się w księstwie opawskim na Śląsku. Rodzina ta była boczną linią rodu morawskiego von Füllstein, pochodzącego z Fulštejna, czyli z Bohušova w powiecie Bruntal. Po raz pierwszy Albert von Crenwicz został wzmiankowany w dokumentach klasztoru w Kamieńcu Ząbkowickim w 1340 roku jako starosta kłodzki (capitaneus terre nostre). W 1341 roku przebywał na dworze księcia świdnickiego, Bolka II Małego. W latach 1346–1353 zarządzał miastem Žacléř w Czechach, a w latach 1350–1353 pełnił funkcję starosty ziemi kłodzkiej z ramienia cesarza Karola IV Luksemburskiego.
Albert pozostawił czterech synów. Najstarszy z nich sprzedał w 1365 roku klasztorowi w Kamieńcu dwie wsie w księstwie ziębickim: Osinę Małą i Osinę Wielką. Pozostali trzej synowie: Herbert, Eckerich i Conrad służyli na dworze księcia opawskiego Mikołaja II Przemyślidy.
Przypisy
Bibliografia
- J. Siebmachers, Grosses und allgemeines Wappenbuch, t. 6 i 8, część 8, s. 22.
- Landes-Hauptleute der Graffschaft Glatz, na podstawie kroniki J. Köglera, [w:] „Vierteljahrsschrift für Geschichte und Heimatkunde der Grafschaft Glatz”, t. 2 1882-1883, s. 166–170.