Albert Marcin Maria hr. Sumiński z Sumina h. Leszczyc (ur. 12 listopada 1906 we Lwowie, zm. 12 czerwca 1977 w Los Angeles) był majorem artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 12 listopada 1906 roku we Lwowie w rodzinie Artura Edwarda Sumińskiego h. Leszczyc (1865–1910) oraz Sabiny Niny Anny z Oczosalskich h. Kuszaba (1881–1949). Miał dwóch braci: Artura Jana Marię (1908–1943) oraz Piotra Pawła Stefana (1908–1989). Był przedstawicielem rodu Sumińskich herbu Leszczyc i posiadał tytuł hrabiego.
Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał tytuł inżyniera agronomii, a następnie studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, zdobywając tytuł magistra.
W latach 1928–1929 ukończył III Kurs Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii, a następnie, w stopniu plutonowego podchorążego, został przydzielony do 10 Dywizjonu Artylerii Konnej w Jarosławiu. W czasie II wojny światowej służył jako major artylerii konnej, działając pod dowództwem gen. Stanisława Maczka w 10 Brygadzie Kawalerii Zmotoryzowanej, a następnie w 1 Dywizji Pancernej.
Po wojnie, 26 kwietnia 1949 roku, opuścił Wielką Brytanię i na pokładzie statku SS Mauretania dotarł do Nowego Jorku. 15 czerwca 1949 roku w San Diego wziął ślub z Anną Ireną ze Stachowskich (1926–1986), z którą miał synów: Johna (ur. 1952) i Marka (ur. 1955) oraz córkę Christine (ur. 1959). W 1976 roku, dziewięć lat po rozwodzie z Anną, poślubił Teresitę Fuster.
Zmarł 12 czerwca 1977 roku w Los Angeles.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 11209
- Krzyż Walecznych
- Medal Wojska
- Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania)
- Medal Obrony (Wielka Brytania)
- Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania)
- Gwiazda Francji i Niemiec (Wielka Brytania)
Przypisy
Bibliografia
Antoni Grudziński: Lista żołnierzy odznaczonych zestawiona na podstawie Dzienników Personalnych Naczelnego Wodza i Ministra Obrony Narodowej oraz Rozkazów Dziennych 1 Dywizji Pancernej. W: Stanisław Maczek: Od podwody do czołga. Wyd. III (I krajowe). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1990, s. 249–293.