Albert Starr
Albert Starr (urodzony 1 czerwca 1926 w Nowym Jorku, zmarły 11 grudnia 2024 w Portland) był amerykańskim kardiochirurgiem oraz współtwórcą pierwszej sztucznej zastawki serca.
W 1960 roku jako pierwszy kardiochirurg na świecie pomyślnie wszczepił tę zastawkę w miejsce zastawki mitralnej.
Życiorys
Albert Starr ukończył studia medyczne w 1946 roku na Uniwersytecie Columbia. Tam zdobył również specjalizację w zakresie chirurgii ogólnej oraz kardiochirurgii. W 1952 roku został powołany do wojska, gdzie służył w Korei. W trakcie wojny koreańskiej przeprowadzał operacje sercowo-naczyniowe w tzw. ruchomych punktach operacyjnych. Po powrocie do USA w 1958 roku nawiązał współpracę z inżynierem Lowellem Edwardsem, który pracował nad skonstruowaniem sztucznego serca. Starr uznał prototyp za zbyt skomplikowany i postanowili wspólnie stworzyć sztuczną zastawkę, która powstała w ciągu kilku tygodni. Zastawka składała się z metalowego koszyczka z czterema metalowymi ramionami oraz metalową lub kauczukową kulką w środku, która regulowała przepływ krwi podczas pracy serca.
Po pomyślnych próbach wszczepienia sztucznej zastawki u psów, Starr podjął decyzję o przeprowadzeniu pierwszego wszczepienia u człowieka. 25 sierpnia 1960 roku wykonał pierwszą operację na pacjentce cierpiącej na reumatyczne zapalenie wsierdzia i ciężką niedomykalność zastawki mitralnej, po dwóch nieudanych próbach jej naprawy. Choć pacjentka przeżyła operację, zmarła wczesnym okresie pooperacyjnym z powodu zatoru powietrznego. 21 września 1960 roku Starr przeprowadził drugą operację wszczepienia sztucznej zastawki mitralnej u starszego pacjenta. Ta operacja zakończyła się sukcesem, a pacjent zmarł 10 lat później z powodu powikłań po upadku z drabiny, przy czym badanie sekcyjne nie wykazało żadnych patologicznych zmian na zastawce. W tym czasie wszczepiono już tysiące sztucznych zastawek serca.
Na początku 1961 roku Starr wszczepił kolejne zastawki mitralne u sześciu pacjentów, którzy przeżyli i byli w dobrym stanie ogólnym. W marcu 1961 roku na Florydzie wygłosił wykład dla Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgicznego (American Surgical Association), który uznano za jedną z 100 najważniejszych publikacji w dziedzinie kardiologii.
W maju 1963 roku Starr przeprowadził udaną wymianę trzech zastawek (aortalnej, mitralnej i trójdzielnej) u człowieka.
W kolejnych latach Starr i Edwards kontynuowali prace nad udoskonaleniem swojego modelu zastawki. Przez niemal półtorej dekady zastawka Starra-Edwardsa była wszczepiana ponad 50 000 razy rocznie, aż do momentu, gdy zaczęto szerzej stosować alternatywne zastawki mechaniczne oraz biologiczne zastawek serca Alaina Carpentiera, od początku lat 70. XX wieku. Produkcję tej kulkowej zastawki ostatecznie wstrzymano w 2007 roku. Starr i Edwards pracowali również nad wieloma różnymi sztucznymi rozrusznikami serca oraz nowymi typami cewników diagnostycznych i leczniczych do zabiegów mało inwazyjnych (drogą cewnikowania serca) oraz naczyń krwionośnych.
W lutym 2016 roku 82-letni Glenn Baker, były pacjent Alberta Starra, obchodził wyjątkową rocznicę: 50 lat po operacji, która miała miejsce 9 lutego 1966 roku, jego zastawka nadal działała prawidłowo.
Za swoje znakomite osiągnięcia, Albert Starr otrzymał Nagrodę im. Alberta Laskera w dziedzinie klinicznych badań medycznych oraz Nagrodę Złotej Płyty (Golden Plate Award) za wkład w naukę i eksplorację.
Loading ...