Albert Rosental

Albert Rosental (urodzony 26 grudnia 1857 w Sieradzu, zmarł 1 maja 1921 w Warszawie) był polskim lekarzem psychiatrą.

Życiorys

Albert przyszedł na świat w Sieradzu w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum w Kaliszu, a w 1874 roku podjął studia z zakresu medycyny na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Na IV roku studiów medycznych wyróżniono go złotym medalem przez Wydział Lekarski za rozprawę zatytułowaną „Paralysis progressiva. Krytyczny rozbiór psychicznych i nerwowych zaburzeń przy początkowym rozwoju porażenia postępującego”. 8 grudnia 1879 roku uzyskał dyplom lekarza. Dzięki rocznemu stypendium przyznanemu przez Uniwersytet, kontynuował swoje studia w Berlinie, gdzie kształcił się pod okiem Carla Westphala, oraz w Warszawie w laboratorium Włodzimierza Brodowskiego i w szpitalu św. Jana Bożego, gdzie pracował u Romualda Pląskowskiego (od lutego 1881 jako lekarz miejscowy, a od lipca 1882 na stanowisku asystenta). W 1882 roku obronił pracę doktorską, a rok później odbył podróż po europejskich klinikach psychiatrycznych, zwiedzając placówki w Wiedniu, Monachium, Bazylei, Achern, Heidelbergu, Bonn i Paryżu.

Od września 1905 roku był starszym asystentem, a od 1915 roku pełnił funkcję lekarza naczelnego. Był członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego od jego pierwszego zjazdu w 1920 roku. Prowadził prywatny „Gabinet leczenia elektrycznością” przy ul. Orlej 15.

Zmarł 1 maja 1921 roku i został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 20, rząd 10). Wspomnienie pośmiertne napisał Stanisław Orłowski.

Jego brat, Izydor Rosental, był prokurentem w warszawskim banku, a siostra, Eugenia Perlowa, wyszła za mąż za kupca. Z żoną Anielą z domu London miał syna Stefana (1886–1917), który został lekarzem neurologiem i psychiatrą. Drugi syn, Tadeusz (1888–po 1938), był przemysłowcem oraz prezesem zarządu Sieradzkich Zakładów Spirytusowych.

Prace

Paralysis progressiva: krytyczny rozbiór psychicznych i nerwowych zaburzeń przy początkowym rozwoju porażenia postępującego. Warszawa 1879
O rzadkim wypadku nowotworów wtórnych na podstawie czaszki. Gazeta Lekarska 15 (12, 13, 14), ss. 107–109, 115–116, 123–125, 1880
Dwa przypadki sclerosis lateralis amyotrophicae. Gazeta Lekarska 16 (12, 13), ss. 233–238 i 13, ss. 256–262, 1881
O zmianach anatomicznych mózgu przy chorobach zakaźnych. Gazeta Lekarska 16 (19), ss. 381–383, 1881
O zmianach mózgu przy chorobach zakaźnych. Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego 78 (1), ss. 1–48 + 1 tabl. (1882)
K woprosu ob anatomiczeskich izmenenijach mozgowoj kory pri nekotorych infekionnych boleznjach. Warszawa: K. Kowalewski, 1883
Hypochondria w dziedzinie zboczeń umysłowych. Gazeta Lekarska 19 (13), ss. 239–244, 1884
Allgemeine Paralyse mit sensorischer Aphasie associirt. Centralblatt für Nervenheilkunde, Psychiatrie und gerichtliche Psychopathologie 9 (8), ss. 225–231, 1886
Najnowsze prace z elektrodyagnostyki i elektroterapii. Medycyna 15 (47, 48), ss. 772–775 (1887)
(tłum.) Lange CG. O wzruszeniach umysłu (affektach): studyum psycho-fizyologiczne. Warszawa: Wydawnictwo „Medycyny”, 1888
Hypnotyzm przed sądem kryminalnym. Kurjer Codzienny 24 (100), ss. 2–3, 1888
Nowsze środki lekarskie w terapii chorób nerwowych i umysłowych. Medycyna 16 (45, 46, 47), ss. 761–764, 777–780, 793–795, 1888
Ein neuer Fall von sensorischer Aphasie mit Worttaubheit. Centralblatt fuer Nervenheilkunde, Psychiatrie und gerichtliche Psychopathologie 12 (24), ss. 738–740, 1889
Afazyja i bezwład ogólny postępujący. Gazeta Lekarska 25, 10, ss. 186–191, 1890
Nekrolog v. Rothe. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 60, s. 302, 1903