Albert Ludwig Sigesmund Neisser (ur. 22 stycznia 1855 w Świdnicy, zm. 30 lipca 1916 we Wrocławiu) był niemieckim lekarzem specjalizującym się w dermatologii oraz wenerologii. Jego żoną była Toni Neisser (ur. 1861, zm. 1913).
Życiorys
W roku 1882 objął stanowisko profesora na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1879 roku dokonał odkrycia dwoinki rzeżączki. Na jego cześć nazwano rodzaj bakterii Neisseria. Neisser prowadził badania nad kiłą, a w 1905 roku jako pierwszy zdołał przenieść krętki blade na małpy, co doprowadziło do wywołania choroby. W latach 1905–1906 przebywał na Jawie, gdzie badał możliwość przeniesienia kiły z małp na ludzi. Następnie współpracował z Augustem Paulem von Wassermannem nad stworzeniem skutecznego testu diagnostycznego do wykrywania kiły, znanego jako test Wassermanna. Jego prace obejmowały również immunologię oraz barwienie preparatów bakteriologicznych. Ponadto wspierał działania prewencyjne, takie jak obowiązkowe badania okresowe prostytutek.
W 1898 roku Neisser opublikował badania kliniczne dotyczące zastosowania surowicy u pacjentów z syfilisem. Wstrzykiwał komórki surowicy od osób chorych na kiłę zdrowym pacjentom, w tym prostytutkom, w tym także małoletnim dziewczynkom. Neisser nie uzyskał zgody pacjentów na przeprowadzenie tego eksperymentu, a u niektórych z nich rozwinęła się kiła. Po ujawnieniu sprawy musiał ponieść konsekwencje dyscyplinarne. Jego działania przyczyniły się do powstania dokumentu regulującego badania kliniczne, wprowadzonego przez Pruskie Ministerstwo Edukacji 29 grudnia 1900.
W latach 1898–1899 w obrębie Parku Szczytnickiego (obecnie ul. Różyckiego) zbudował willę według projektu znanego berlińskiego architekta Hansa Grisebacha (zniszczoną w 1945 roku), w której mieszkał aż do śmierci. W latach 1920–1933 w willi urządzono muzeum, które jednak zostało zlikwidowane przez hitlerowskie władze z powodu żydowskiego pochodzenia jej fundatorów.
Od 2005 roku na Uniwersytecie Wrocławskim odbywają się cykliczne Wykłady im. Alberta Neissera, w których uczestniczą krajowi i zagraniczni eksperci z dziedziny dermatologii i wenerologii.
Salon Neisserów
Albert i Toni Neisserowie prowadzili znany w Wrocławiu salon, który odwiedzali artyści, w tym literaci, malarze, rzeźbiarze oraz muzycy. Początkowo salon mieścił się przy placu Muzealnym, a później został przeniesiony do parku Szczytnickiego przy ulicy Różyckiego.
Przypisy
Bibliografia
- Pagel J.L.: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 1193–1196.
- Eberhard J. Wormer: „Neisser, Albert” W: Neue Deutsche Biographie 19 (1999), s. 51–52
Linki zewnętrzne
Willa prof. Alberta Neissera (dawna) na portalu polska-org.pl
Loading ...