Albert Ludwik Stanisławski herbu Sulima (urodzony w 1612, zmarły w 1688) był wójtem krajowym na Warmii, a także burgrabią lidzbarskim i braniewskim.
Rodzina
Rodzina Stanisławskich osiedliła się w rejonie Reszla już w XVI wieku, co potwierdza fundacja altarii około 1572 roku przy ołtarzu św. Jana Chrzciciela w kościele farnym w Reszlu. Św. Jan Chrzciciel musiał być bardzo cenioną postacią wśród Stanisławskich, gdyż młodsze pokolenia rodu ufundowały mu również ołtarz w Tłokowie.
Ojciec Alberta Ludwika, Ludwik, był właścicielem Mołdyt przynajmniej od 1610 roku. Pełnił on różne funkcje na Warmii, takie jak ekonoma warmińskiego w latach 1603–1605, burgrabiego braniewskiego oraz wójta krajowego w latach 1608–1638. Ludwik Stanisławski był także posłem na sejm walny.
Albert Ludwik Stanisławski ożenił się z Marią von Rosenhagen, z tego małżeństwa znany jest ich syn Wacław Stanisławski.
Edukacja i kariera zawodowa
Albert Ludwik Stanisławski kształcił się w kolegium jezuickim w Reszlu oraz w Rzymie.
Pełnił funkcję burgrabiego lidzbarskiego w 1648 roku, burgrabiego braniewskiego w 1654 roku oraz był wójtem krajowym Warmii w latach 1674–1679.
W 1642 roku odziedziczył rodzinne Mołdyty, a do jego majątku należały również: Łężany, Biel, Tejstymy oraz Górkowo.
Bibliografia
Danuta Bogdan, Sejmik Warmiński w XVI i pierwszej połowie XVII wieku, OBN im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1994 (str. 110 Ludwik Stanisławski – poseł, str. 183 Ludwik Stanisławski – dziedzic Mołdyt w 1610 r.).
Andrzej Kopiczko, Ustrój i organizacja diecezji warmińskiej w latach 1525–1772, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, Olsztyn, 1993 (str. 238, altarie kościół w Reszlu).
Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku L–Ż, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, Olsztyn, 1988.