Albert II
Albert II (urodzony w latach 985/990, zmarł prawdopodobnie 1 lutego między 1015 a 1017 rokiem) był hrabią Vermandois od 993/1002 do 1010/1021. Należał do dynastii Herbertynów, która wywodziła się od Bernarda Longobardzkiego, nieślubnego syna Pepina, syna Karola Wielkiego. Był synem Herberta III de Vermandois oraz Ermenegardis (prawdopodobnie pochodzącej z Bar-sur-Seine). Władzę przejął po śmierci ojca w latach 993-1002 (Herbert III zmarł najpewniej w 993 roku, a Albert II mógł objąć rządy w 1002 roku). Przypuszczalnie przed 10 lipca 1010 roku abdykował na rzecz swojego brata Otto, choć nie ma pewności, kiedy ten przejął władzę (między 1010 a 1021 rokiem). Zmarł około 1016 roku, najprawdopodobniej między 1015 a 1017 rokiem.
Ocena postaci
Według kronikarza z Cambrai, Baudriego z Noyon, Albert był osobą kłamliwą i rozwiązłą. Gdy ogarnęły go wyrzuty sumienia, w letargu podążył za mężczyzną zmierzającym do klasztoru w Homblières. Tam został uzdrowiony z swoich wad, jednak wkrótce powrócił do grzesznego życia. Bóg ukarał go chorobą, która spaliła jego język, a on sam zmarł po kilku godzinach.
Życie osobiste
Był żonaty z Emmą, lecz nie doczekali się potomstwa.
Bibliografia
Biografia dostępna na stronie FMG.ac.
