Albert I, właściwie Albert Honoré Charles Grimaldi, przyszedł na świat 13 listopada 1848 roku w Paryżu, a zmarł 26 czerwca 1922 roku w tym samym mieście. Był 11. księciem Monako od 10 września 1889 do 26 czerwca 1922, synem księcia Karola III Grimaldi oraz Antoinette de Merode.
Dzieciństwo i młodość
Albert urodził się w Paryżu jako jedyny syn Karola III Grimaldi, księcia Monako, oraz Antoinette de Merode, hrabiny Merode. Jego dziadkowie ze strony ojca to Florestan I Grimaldi, książę Monako, oraz Maria Gibert de Lametz. Z kolei ze strony matki byli to Werner de Merode, hrabia Merode, i Wiktoria de Spangen d’Uyternesse.
W młodości Albert służył w armii hiszpańskiej, jednak podczas wojny francusko-pruskiej przeszedł do wojsk francuskich, gdzie otrzymał odznaczenie Legii Honorowej V klasy. W wieku dwudziestu dwóch lat zaczął interesować się oceanografią, co zaowocowało założeniem w 1889 roku w Monako Instytutu Oceanografii, składającego się z akwarium, muzeum i biblioteki (dzisiaj znanym jako Muzeum Oceanograficzne w Monako). W 1896 roku odkrył terytorium znane jako Prince Alice Bank na Azorach. Wkrótce potem otworzył w Paryżu Instytut Ludzkiej Paleontologii, który prowadził liczne wykopaliska archeologiczne. Jego osiągnięcia naukowe zyskały międzynarodowe uznanie, a w 1909 roku został przyjęty do Brytyjskiej Akademii Nauki.
Małżeństwa i rodzina
21 września 1869 roku Albert, jako następca tronu Monako, ożenił się z brytyjską arystokratką, Marią Wiktorią Hamilton, w ceremonii odbywającej się w Marchais, w podparyskiej posiadłości rodu Grimaldich. Para poznała się na miesiąc przed ślubem podczas balu zorganizowanego przez cesarza i cesarzową Francji; małżeństwo zostało zaplanowane przez babkę Alberta, Marię Gibert de Lametz.
Maria Wiktoria próbowała nakłonić Alberta do małżeństwa z Marią Adelajdą Hanowerską, kuzynką królowej Wiktorii. Jednak królowa nie zgadzała się na takie połączenie, co skłoniło cesarza Francji do zasugerowania Marii Wiktorii Hamilton jako żony Alberta, mimo że nie miała ona królewskiego pochodzenia. Maria Gibert przekonały jednak bogactwa rodziny Hamiltonów oraz ich powiązania z ważnymi europejskimi dworami.
Nie odnajdując szczęścia jako księżna Monako, Maria Wiktoria wyjechała z Monako do Niemiec, zabierając ze sobą syna, Ludwika, który został zmuszony do powrotu do Monako, aby pełnić obowiązki następcy tronu. Albert uzyskał rozwód, a małżeństwo unieważniono w 1880 roku. Maria Wiktoria później wyszła za węgierskiego hrabiego Tolna i miała jeszcze czworo dzieci.
30 października 1889 roku Albert poślubił Alicję Heine, wdowę po księciu Richelieu, Marie Odet Armandzie Aimbale de la Chapelle, która miała z poprzedniego małżeństwa syna, Armanda. Alicja przyczyniła się do rozwoju życia kulturalnego w Monako, współpracując z wybitnym Rosjaninem Siergiejem Diagilewem. Od 1902 roku małżonkowie żyli w separacji, jednak nigdy się nie rozwiedli.
Książę Monako
Po śmierci Karola III Grimaldi, 10 września 1889 Albert objął tron Monako. W marcu 1910 roku wybuchły masowe protesty przeciwko jego rządom, domagając się przekształcenia państwa w monarchię absolutną lub republikę. Niezadowolenie na tle francuskiej dominacji oraz sytuacji ekonomicznej i politycznej w księstwie rosło. W odpowiedzi na te wydarzenia, 5 stycznia 1911 roku Albert I uchwalił Konstytucję Monako, która jednak w obliczu wybuchu I wojny światowej utraciła na znaczeniu.
Książę pozostał pacyfistą i założył Międzynarodowy Instytut Pokoju w Monako, mający na celu pokojowe rozwiązywanie konfliktów. W czasie wojny angażował się w działania, w tym w konflikty z cesarzem Wilhelmem II. W jednym z przypadków napisał do cesarza list, informując go o konsekwencjach jego działań. Dzięki interwencji księcia uratowano dwie francuskie miejscowości przed zniszczeniem. Monako zadeklarowało neutralność w największej wojnie w historii, jednak było zaangażowane poprzez udostępnianie szpitali i wysyłanie żołnierzy, w tym swojego syna, Ludwika Grimaldi, który był następcą tronu.
W 1920 roku Amerykańska Akademia Nauki uhonorowała księcia Alberta złotym medalem za jego osiągnięcia. W 1921 roku Explorers Club przyznał mu honorowe członkostwo. Jego potomek, książę Rainier III Grimaldi, ustanowił Medal imienia księcia Alberta I, który przyznawany jest za zasługi w naukach fizycznych i chemicznych.
Albert miał również bogatą kolekcję znaczków, która została przekazana jego synowi Ludwikowi i ostatecznie trafiła do muzeum pocztowego założonego w 1950 roku przez Rainiera III.
Książę zmarł 26 czerwca 1922 roku w Paryżu, a na tronie zasiadł jego jedyny syn, Ludwik II.
Odznaczenia
Wielki Mistrz Orderu Świętego Karola (Monako)
Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Francja)
Krzyż Wielki Orderu Świętego Olafa (Norwegia, 1875)
Order Annuncjaty (Włochy)
Order Serafinów (Szwecja)
Order Orła Czarnego (Prusy)
Przypisy
Bibliografia
Lista władców Monako (ang.) [data dostępu 2013-11-14]
Loading ...