Albert I, hrabia Vermandois
Albert I, znany również jako Adalbert I oraz określany mianem Pobożny, urodził się prawdopodobnie w latach 931–934 i zmarł 8 września 987 roku. Był hrabią Vermandois w latach 943–987 i reprezentował dynastię Herbertynów, która pochodziła od Bernarda Longobardzkiego, nieślubnego syna Pepina, syna Karola Wielkiego.
Albert był siódmym, przedostatnim dzieckiem Herberta II i Adeli, córki Roberta I, króla Franków. W jego rodzinie znajdowało się wiele znanych postaci, w tym: Otton, sojusznik Ludwika IV Zamorskiego; Adela, żona Arnulfa I Wielkiego; Hugo, arcybiskup Reims; Herbert (III) Stary, hrabia Omois, Meux i Troyes, mąż Eadgifu (wdowy po Karolu III Prostaku i córki króla Wessexu Edwarda Starszego); Luitgarda (żona księcia Normandii Wilhelma I Długiego Miecza, a później hrabiego Blois Tybalda I Oszusta); Robert, hrabia Meaux i Troyes; oraz Gwidon, hrabia Soissons.
Po śmierci ojca, Herberta III, w 943 roku, jego terytoria zostały podzielone. Otto objął Amiens, Hugo, jako arcybiskup Reims, zajął okoliczne tereny, Herbert przejął Omois, a Robert – Meaux i Troyes. Ostatecznie, w 946 roku, Albert I został hrabią Vermandois. Jego brat Hugo został ustanowiony arcybiskupem Reims przez ojca w 940 roku, lecz w 946 roku Ludwik IV Zamorski odebrał mu tę posadę. Papież Agapit II początkowo stanął w obronie Hugo, jednak w 948 roku brat Alberta został ostatecznie odwołany i ekskomunikowany przez papieża, a jego miejsce zajęto Artoldem. Hrabia Vermandois stał się sojusznikiem Ludwika IV. W 951 roku jego brat Herbert Stary porwał z klasztoru ukochaną matkę Ludwika IV, Eadgifu (wówczas wdowę), co doprowadziło do zaostrzenia relacji między nimi. Albert I odnowił klasztor w Homblières, a także zbudował nowy w Mont-Saint-Quentin. Po elekcji Hugo Kapeta na króla, początkowo był mu przeciwny, ale ostatecznie przysiągł mu wierność i jeszcze w tym samym roku zmarł. Został pochowany w Saint-Quentin.
Jego pierwszą żoną była nieznanego pochodzenia Hermesinda, z którą w 947 roku założył benedyktyński konwent w Bucilly. Para nie doczekała się potomstwa. W latach 949–954 po raz drugi ożenił się z Gerbergą, córką księcia Lotaryngii Gizelberta i Gerbergi saskiej (siostry Ottona Wielkiego, późniejszej żony Ludwika IV). Z tego małżeństwa urodzili się trzej synowie i prawdopodobnie córka:
- Herbert III (954–993/1002), dziedzic hrabstwa, który abdykował przed 1010;
- Otto (950/5–958/9 lub 986/7), hrabia Carignan i założyciel linii rządzącej w Chiny;
- Ludolf (957-przed 986), biskup Noyon (możliwe, że syn Herberta III);
- Eleonora (zm. po 986), żona Gauthiera de Saint-Aubert.
Bibliografia
Biografia na stronie FMG.ac
Przypisy
