Albert Julius Emil Hopman (urodzony 30 kwietnia 1865 w Olpe, zmarł 14 marca 1942 w Berlinie) był niemieckim oficerem Cesarskiej Marynarki Wojennej, który osiągnął stopień wiceadmirała i brał udział w I wojnie światowej.
Życiorys
W 1884 roku wstąpił do Cesarskiej Marynarki Wojennej. Po awansie na pierwszy stopień oficerski został przydzielony do Departamentu Europy Wschodniej w Reichsmarineamt, gdzie służył do 1897 roku. Następnie objął stanowisko wykładowcy w Akademii Marynarki Wojennej w Kilonii. W 1900 roku brał udział w niemieckiej interwencji w Chinach w czasie powstania bokserów. Po powrocie do Niemiec, w latach 1901–1904 pracował w Departamencie Historii Wojskowości Urzędu Admiralicji. Podczas wojny rosyjsko-japońskiej pełnił funkcję obserwatora w rosyjskiej Flocie Oceanu Spokojnego. 12 grudnia 1908 roku awansował do rangi komandora (niem. Kapitän zur See). W latach 1911–1915 był dowódcą Departamentu Centralnego w Ministerstwie Marynarki, służąc pod rozkazami wielkiego admirała Alfreda von Tirpitza. Po wybuchu I wojny światowej, w stopniu kontradmirała, dowodził siłami rozpoznawczymi na Morzu Bałtyckim. W 1916 roku został wysłany do Turcji, gdzie pełnił rolę doradcy w tureckim ministerstwie marynarki oraz w sztabie admiralicji. 14 października 1917 roku awansował do stopnia wiceadmirała. Po traktacie brzeskim wszedł w skład komisji kontroli żeglugi na Morzu Czarnym. W listopadzie 1918 roku, po podpisaniu rozejmu w Compiègne, objął funkcję komisarza do spraw rozejmu na Morzu Czarnym i Śródziemnym. W 1919 roku powrócił do Republiki Weimarskiej i wstąpił do Reichsmarine, a rok później przeszedł w stan spoczynku. Na emeryturze zaangażował się w działalność Niemieckiego Stowarzyszenia Jachtów Motorowych, którego został prezesem.
Odznaczenia
Odznaczenia admirała Hopmana obejmują między innymi:
- Order Orła Czerwonego II klasy z mieczami i koroną na wstędze wojennej
- Order Orła Czerwonego III klasy z koroną i mieczami na pierścieniu (Prusy)
- Order Orła Czerwonego IV klasy z mieczami i koroną
- Order Królewski Korony II klasy
- Krzyż Żelazny I klasy
- Odznaka za Służbę Wojskową
- Komandor II klasy Orderu Lwa Zeryngeńskiego (Badenia)
- Oficer Orderu Zasługi Wojskowej z mieczami (Bawaria)
- Komandor II klasy Orderu Henryka Lwa (Brunszwik)
- Bremeński Krzyż Hanzeatycki (Brema)
- Hamburski Krzyż Hanzeatycki (Hamburg)
- Lubecki Krzyż Hanzeatycki (Lubeka)
- Komandor II klasy Orderu Alberta z mieczami (Saksonia)
- Komandor II klasy Orderu Fryderyka
- Kawaler Orderu Świętego Karola (Monako)
- Order Świętej Anny II klasy z mieczami (Imperium Rosyjskie)
- Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie)
- Komandor Orderu Miecza (Szwecja)
- Order Simona Bolivara III klasy (Wenezuela)
Przypisy
Bibliografia
Winfried Baumgard: Neue Deutsche Biographie 9. 1972. (niem.).
Rangliste der Kaiserlich Deutschen Marine für das Jahr 1918, E.S. Mittler und Sohn, 1918 (niem.).
Rangliste der Kaiserlich-Deutschen Marine 1914, E.S. Mittler und Sohn, 1914 (niem.).
