Albert Grau
Albert Grau (ur. 4 września 1837 w Kassel, zm. 24 kwietnia 1900 we Wrocławiu) był niemieckim architektem epoki historyzmu, który swoje dzieła realizował głównie we Wrocławiu.
Życiorys
Grau pochodził z Kassel, gdzie ukończył Szkołę Rzemiosł. Jego nauczycielem był Georg Gottlob Ungewitter, jeden z czołowych przedstawicieli neogotyku w Niemczech. W latach 1855–1868 pracował w takich miastach jak Kolonia, Wiedeń i Paryż. W 1868 roku osiedlił się we Wrocławiu, dołączając do zespołu Edwina Opplera, który nadzorował budowę Nowej Synagogi przy ul. Łąkowej. Po zakończeniu budowy synagogi, od 1874 roku pracował jako niezależny architekt. Projektował głównie budowle rezydencjalne dla zamożnych mieszkańców Wrocławia, w tym w dużej mierze pochodzenia żydowskiego, oraz budynki użyteczności publicznej. Pod koniec swojego życia prowadził swoje atelier architektoniczne wspólnie z synem Erichem.
Realizacje
We Wrocławiu:
- Pałac Ballestremów przy ul. Włodkowica (1898–1899)
- Budynek fundacji Fränkla przy ul. Ofiar Oświęcimskich
- Budynek fundacji Heimannów przy ul. Gdańskiej (1881–1884)
- Szpital dziecięcy św. Anny przy ul. Glinianej
- Pawilony dla zwierząt w ogrodzie zoologicznym
Poza Wrocławiem:
- Synagoga w Kłodzku (1884–1885)
Literatura
Encyklopedia Wrocławia. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 249-250.
Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011, s. 975.