Albert Giraud
Albert Giraud (urodzony 23 czerwca 1860 w Leuven, zmarły 26 grudnia 1929 w Schaerbeek) był belgijskim poetą, który pisał w języku francuskim.
Był jednym z założycieli grupy literackiej „Młoda Belgia” oraz redaktorem pisma „La Jeune Belgique”. Giraud był wielkim admiratorem Théophile’a Gautiera i reprezentował nurt parnasizmu. Jego poezja, doskonała pod względem formy, często klasyfikowana jest jako „sztuka dla sztuki”, w sposób wyraźny odzwierciedla pragnienie ucieczki od bolesnej rzeczywistości.
W swoich kunsztownych sonetach, pełnych wyszukanych rymów i inspirowanych malarstwem, Giraud najczęściej ukazywał sceny historyczne oraz mityczne. Jego ulubioną postacią literacką był Pierrot, z którym się utożsamiał. W wyniku wydarzeń I wojny światowej na krótko zmienił tematykę oraz ton swoich utworów, tworząc zbiór patriotycznych poematów. Po wojnie wrócił do swojej pierwotnej fascynacji mitologią.
Twórczość
- 1884: Pierrot lunaire
- 1888: Hors du siècle
- 1891: Les Dernières fêtes
- 1898: Héros et pierrots
- 1910: La guirlande des dieux
- 1921: Le concert dans la musée
- 1921: Le miroir caché
Bibliografia
Lucien Christophe: Albert Giraud. Son œuvre et son temps. Bruksela: Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique, 1960. Brak numerów stron w książce.
L’Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique: Albert Giraud. [dostęp 2010-11-13]. (fr.).