Albert „Jupp” Gardiner (30 lipca 1867 w Orange – 14 sierpnia 1952 w Sydney) to australijski polityk, który był członkiem Australijskiej Partii Pracy (ALP). Pełnił funkcję w Zgromadzeniu Ustawodawczym Nowej Południowej Walii w latach 1891-1895 oraz 1904-1907, a także w Senacie Australii w okresie 1910-1926 i 1928. W latach 1914-1916 był częścią federalnego gabinetu Australii. Gardiner jest również autorem najdłuższego przemówienia w historii australijskiego parlamentu federalnego, które trwało 12 godzin i 40 minut bez przerwy.
Życiorys
Młodość
Gardiner pochodził z robotniczej rodziny. W młodości uczył się zawodu stolarza, a następnie podjął pracę w górnictwie złota.
Kariera polityczna
Nowa Południowa Walia
W 1891 roku po raz pierwszy został wybrany do izby niższej Parlamentu Nowej Południowej Walii jako przedstawiciel Labor Electoral League (Robotniczej Ligi Wyborczej), jednego z regionalnych ugrupowań lewicowych, które później weszły w skład ALP. W 1895 roku stracił swoje miejsce w parlamencie i skoncentrował się na działalności związkowej, równocześnie grając w rugby w reprezentacji Nowej Południowej Walii. Przez jakiś czas przebywał na Fidżi, gdzie pracował w cukrowni. W latach 1898 i 1901 bezskutecznie usiłował odzyskać mandat w parlamencie Nowej Południowej Walii. W 1904 roku został ponownie wybrany, lecz w kolejnych wyborach w 1907 roku znowu stracił miejsce.
Polityka federalna
Następnie Gardiner postanowił zająć się polityką federalną i w 1910 roku został wybrany do Senatu Australii jako przedstawiciel Nowej Południowej Walii, startując z list ALP. W latach 1914-1916 zasiadał w gabinetach premierów Andrew Fishera i Billy’ego Hughesa, gdzie pełnił głównie ceremonialną funkcję wiceprzewodniczącego Federalnej Rady Wykonawczej, a od 1915 roku był także wiceministrem obrony. W trakcie rozłamu w ALP w 1916 roku opowiedział się przeciwko premierowi Hughesowi, pozostając w opozycji w Partii Pracy. W tym samym roku został wybrany na zastępcę federalnego lidera partii oraz objął przewodnictwo jej frakcji w Senacie. W 1918 roku zasłynął ze swojego przemówienia, które trwało ponad dwanaście i pół godziny bez przerwy, stanowiącego formę obstrukcji parlamentarnej. Jego wyczyn doprowadził do wprowadzenia limitów czasowych dla mówców, dzięki czemu rekord Gardinera pozostaje niepobity do dzisiaj. W latach 1920-1922 był jedynym senatorem federalnym z ALP.
W 1926 roku stracił mandat w wyborach. W 1928 roku powrócił do Senatu na pięć miesięcy, co było decyzją Parlamentu Nowej Południowej Walii, który uzupełnił wakat po śmierci senatora Johna Granta. Nie zdecydował się jednak na kandydowanie na pełną kadencję z powodu konfliktu z ówczesnym stanowym liderem ALP, Jackiem Langiem. Zamiast tego wystartował jako niezależny kandydat w wyborach do Izby Reprezentantów, ale nie zdobył mandatu. Jego dwie próby powrotu do parlamentu stanowego w Sydney w latach 1932 i 1935 również zakończyły się niepowodzeniem.
Późniejsze życie
Po 1935 roku Gardiner nie podejmował kolejnych prób powrotu do polityki, zamiast tego pracował w branży budowlanej, a następnie przeszedł na emeryturę. Zmarł w swoim domu w wieku 85 lat.
Przypisy
Loading ...