Albert V d’Este (ur. 27 lutego 1347, zm. 30 lipca 1393) – senior Ferrary i Modeny od 1388 roku, z rodu d’Este.
Życie
Albert d’Este był synem Obizza III. Od 1385 roku współrządził Ferrarą i Modeną z bratem Mikołajem II. Po zamieszkach w 1385 roku wspierał brata w budowie potężnego Castello Estenze, osobiście kładąc kamień węgielny pod nową siedzibę rodziny Estów.
Po śmierci Mikołaja II w 1388 roku stał się jedynym władcą księstwa oraz obu miast. W tym czasie jego siostrzeniec Obizzo Aldobrandino zawiązał spisek przeciwko niemu. Albert ujął spiskowców, a Obizzę oraz jego matkę, Beatrycze da Camino, rozkazał stracić. Jana z Brescii, jednego z zamachowców, ciągnął końmi po ulicach, a następnie powiesił. Jego żonę, Konstnację de Quinatavalli, oraz własnego brata, bastarda Alberta, spalił na stosie. Pozostali spiskowcy zostali poddani okrutnym torturom, a następnie powieszeni za miastem.
W tym samym 1388 roku ożenił się z Joanną de Roberti, córką swojego kamerdynera Cabriana. Jednak jego namiętność do Joanny szybko osłabła, a Albert porzucił ją na rzecz jej matki, Margeryty dal Sale, znanej z urody, która oddała mu się z nienawiści do córki.
Po umocnieniu swojej władzy Albert udał się w pielgrzymkę pokutną do Rzymu. Ubrany w pątniczą siermięgę, w towarzystwie trzystu dwudziestu rycerzy również w takim samym stroju, dotarł do Rzymu. Na jego powitanie wyszło pięciu kardynałów, a papież Bonifacy IX wręczył mu złotą różę, jako nagrodę za cnotę. Papież zezwolił mu także na założenie uniwersytetu w Ferrarze, wzorując się na tych istniejących w Paryżu i Bolonii. Po powrocie z Rzymu, Albert wrócił chory i, sądząc, że jego kochanka go zaczarowała, kazał wtrącić Margerytę do lochu, gdzie została uduszona. Uniwersytet powstał w 1391 roku.
Albert zmarł w 1393 roku, pozostawiając 10-letniego syna z nieprawego łoża, Mikołaja III. Okazał się jednym z najlepszych władców Ferrary. Wdzięczni mieszkańcy Ferrary umieścili jego posąg w stroju pielgrzyma w fasadzie katedry.
Rodzina
W 1388 roku Albert ożenił się z Joanną de Roberti, córką Cabriano de Roberti z Reggio.
Z Isottą Albaresani miał w 1383 roku nieślubnego syna Mikołaja, uznanego w 1391 roku przez papieża za prawowitego następcę tronu.
Przypisy
Bibliografia
Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007. Brak numerów stron w książce
Kazimierz Chłędowski: Dwór w Ferrarze. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1958. Brak numerów stron w książce
Muratori, Ludovico Antonio (1717). Delle antichità Estensi. Modena.
Pigna, G.B. (1570). Historia dei Principi d’Este. Ferrara.
Loading ...