Albert Charles Seward (urodzony 9 października 1863 w Lancaster, zmarły 11 kwietnia 1941 w Oksfordzie) był brytyjskim botanikiem oraz geologiem.
Życiorys
Ukończył Lancaster Grammar School oraz St John’s College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie rozpoczął studia z zakresu paleobotaniki. Od 1890 roku aż do przejścia na emeryturę w 1936 roku był związany z Uniwersytetem Cambridge, a w latach 1924-1925 pełnił funkcję prorektora tej uczelni. Po śmierci Marshalla Warda w 1906 roku objął katedrę botaniki. Zajmował również stanowisko dziekana Downing College oraz był honorowym członkiem Emmanuel College, St. John’s College i Downing College. W latach 1922-1924 sprawował urząd przewodniczącego Londyńskiego Towarzystwa Geologicznego. Wyróżniony m.in. Royal Medal w 1925 roku oraz Medalem Darwina w 1934 roku. W 1936 roku otrzymał tytuł szlachecki. Od 1898 roku był członkiem Royal Society, a w latach 1934-1940 również jego wiceprezesem.
Opublikował wiele prac dotyczących paleobotaniki. Najważniejsza z nich, zatytułowana Plant Life through Ages, wydana w 1931 roku, zakwestionowała organiczne pochodzenie stromatolitów, uznając je za obiekty mineralne. Dzięki autorytetowi Sewarda w dziedzinie paleobotaniki, jego teza zyskała szerokie uznanie, co przez wiele lat wstrzymało badania nad prekambryjskimi formami życia.
Loading ...