Albert Brodnicki (ur. 1830, zm. po 1875) był rosyjskim architektem polskiego pochodzenia.
Życiorys
W latach 1845–1852 kształcił się w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, gdzie zdobył kwalifikacje inżyniera zajmującego się pracami publicznymi oraz projektowaniem dróg. W 1852 roku rozpoczął pracę jako asystent architekta w guberni jekaterynosławskiej, a od lutego do kwietnia 1860 roku pełnił obowiązki naczelnego architekta tej guberni. W maju 1861 roku, na mocy decyzji głównego urzędu budowy dróg i obiektów użyteczności publicznej, awansował z pozycji asystenta na architekta odpowiedzialnego za budowę dróg i obiektów publicznych. W styczniu 1865 roku został architektem guberni Jekaterynosławskiej; jego poprzednik, Andriej Dostojewski, zauważył, że Brodnicki stał się jednym z najmłodszych architektów gubernialnych w Rosji. Ta sytuacja mogła przyczynić się do napięć z przywódcą gubernialnego związku szlacheckiego oraz nowym gubernatorem, kontradmirałem G. Vevel von Kriegerem. W 1875 roku Albert Brodnicki przeszedł na emeryturę.
Jego syn, Leonid (ur. 1864), po ukończeniu jekaterynosławskiego gimnazjum realnego w 1881 roku, rozpoczął studia w Petersburgu. W 1886 roku uzyskał dyplom, a następnie pracował jako technik w urzędzie ziemskim w Jekaterynosławiu, realizując liczne projekty na prywatne zamówienia.
Dorobek architektoniczny
Brodnicki był autorem wielu projektów związanych z budową oraz przebudową obiektów urbanistycznych, dróg i mostów. W latach 1857–1861 stworzył trzy adaptacje budynków po byłej fabryce sukna na koszary garnizonowe, jednak żadne z proponowanych rozwiązań nie zostało wdrożonych z powodu ich niskiej jakości. Brak doświadczenia objawiał się także w projekcie kościoła w Jekaterynosławiu, który charakteryzował się chaotyczną dekoracją neogotycką oraz licznymi wadami konstrukcyjnymi.
Linki zewnętrzne
- Володимир Тимофієнко „Зодчі України кінця XVIII – початку XX століть. Біографічний довідник”
- „Катеринославський костел та його творці” ЕКСПЕДИЦІЯ ХХІ 11 (137) 2013 р