Albert Preston Brewer
Albert Preston Brewer (ur. 26 października 1928, zm. 2 stycznia 2017) był amerykańskim politykiem oraz działaczem Partii Demokratycznej.
Urodził się w Bethel Springs w stanie Tennessee, jednak w 1935 roku jego rodzina przeniosła się do Alabamy. Brewer dołączył do demokratów i rozpoczął swoją karierę polityczną.
W 1966 roku, gdy gubernator George Wallace nie mógł starać się o reelekcję, wystawił swoją ciężko chorą żonę Lurleen Wallace jako kandydatkę. Po jej zwycięstwie, Wallace wciąż de facto zarządzał stanem. W tych wyborach Brewer został wybrany na wicegubernatora, prezentując umiarkowane poglądy i w pewnym sensie będąc przeciwnikiem rasistowskich idei Wallace’a. Pani Wallace oraz jej zastępca objęli stanowiska w styczniu 1967 roku.
Po śmierci pani Wallace 7 maja 1968 roku, nowym gubernatorem został Brewer, który rozpoczął prowadzenie niezależnej polityki, na pewien czas pozbawiając Wallace’a wpływów w stanie.
Brewer jest uznawany za pierwszego przedstawiciela tzw. Nowego Południa na stanowisku gubernatora (przed Reubinem Askewem z Florydy, Jimmym Carterem z Georgii, Johnem C. Westem z Karoliny Południowej oraz Dale Bumphersem i Billem Clintonem z Arkansas), którzy rozpoczęli reformy społeczne w tym regionie.
Brewer pełnił funkcję gubernatora do stycznia 1971 roku. W prawyborach demokratycznych w 1970 roku został pokonany przez Wallace’a, który zdołał ponownie objąć urząd gubernatora.