Albert Brachet (urodzony 1 stycznia 1869 w Liège, zmarły 27 grudnia 1930 w Brukseli) był belgijskim biologiem o francuskich korzeniach, profesorem Université Libre de Bruxelles.
Życiorys
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Liège. Jako uczeń Edwarda van Benedena pracował w jego laboratorium w latach 1887-1888. Następnie pełnił rolę asystenta w pracowni profesora Augusta Swaena, gdzie prowadził badania nad anatomią ptaków. W 1894 roku uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie w Liège. Kształcił się również w Fryburgu oraz Edynburgu, zdobywając wiedzę w zakresie technik sekcyjnych oraz embriologii kręgowców. W 1895 roku przebywał we Wrocławiu, gdzie uczył się embriologii pod okiem G. Borna. Po powrocie do Liège znalazł zatrudnienie na swojej uczelni, gdzie razem z Swaenem oraz indywidualnie publikował prace dotyczące rozwoju układu naczyniowego ryb i płazów, gastrulacji oraz różnicowania organów w zarodkach.
W 1904 roku rozpoczął pracę na Université Libre de Bruxelles, gdzie został kierownikiem nowego laboratorium embriologii i anatomii, a także objął stanowisko kierownika Raoul Warocqué Anatomisch Instituut. W obliczu wybuchu I wojny światowej, przebywał w pracowni we francuskim Roscoff. Z powodu zamknięcia wyższych uczelni w Belgii, przeniósł się do Paryża, gdzie uczył anatomii i embriologii. Jego wykłady z tego okresu zostały zebrane i wydane w formie książki pt. L’OEuf et les Facteurs de l’Ontogenese. W 1917 roku pełnił funkcję tymczasowego szefa katedry anatomii na Uniwersytecie w Genewie. W 1918 roku został członkiem korespondentem Institut de France, a następnie powrócił do Belgii. W latach 1923-1926 pełnił rolę rektora Université Libre, gdzie dzięki wsparciu finansowemu od Fundacji Rockefellera znacznie rozbudował infrastrukturę naukową uczelni. Na koniec swojego życia odbył podróż naukową do Stanów Zjednoczonych oraz Ameryki Południowej. Był ojcem biochemika i embriologa Jeana Bracheta.
Osiągnięcia naukowe
Na początku XX wieku Brachet prowadził badania nad właściwościami szarego półksiężyca oraz rolą plemników płazów w procesie formowania się jaja. Poprzez fizyczne uszkodzenie fragmentów szarego półksiężyca zdołał zlokalizować obszar odpowiedzialny za spontaniczny podział komórkowy. W 1902 roku wydał monografię na temat ontogenezy płazów ogoniastych i bezogonowych oraz badał blastomery płazów. Istotnie przyczynił się do rozwoju wiedzy o organizatorze Spermanna-Mangolda. Uznawany jest za pioniera eksperymentalnej embriologii ssaków i założyciela brukselskiej szkoły embriologii. W 1912 roku przeprowadził eksperyment, w którym utrzymał blastocystę królika przy życiu poza organizmem matki przez 48 godzin. W 1921 roku opublikował Traite d’Embryologie des Vertebres, uznawane za jego najważniejsze dzieło w dziedzinie embriologii opisowej. Brachet był redaktorem wydanych pośmiertnie prac Eduarda van Benedena oraz przez 20 lat redagował czasopismo naukowe Archives de Biologie. Był również członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Umiejętności.
W 1919 roku otrzymał tytuł doktor honoris causa Uniwersytetu Paryskiego, a także honorowe doktoraty od uniwersytetów w Strasbourgu, Genewie i Lyonie. W celu uhonorowania jego pamięci, belgijska Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts ustanowiła nagrodę jego imienia, przyznawaną za osiągnięcia w dziedzinie embriologii.
Jednym z jego uczniów był Albert Dalcq.
Przypisy
Bibliografia
Albert A. T. Brachet, 1869-1930, „Obituary Notices of Fellows of the Royal Society”, 1 (1), 1932, s. 64-70, ISSN 1479-571X.
Jacques J. Mulnard, The Brussels School of Embryology, „The International Journal of Developmental Biology”, 36, 1992, s. 17-24, ISSN 0214-6282.
Henri H. Alexandre, Contribution of the Belgian school of embryology to the concept of neural induction by the organizer, „The International Journal of Developmental Biology”, 45 (1), 2001a, s. 67-72, ISSN 0214-6282.
Henri H. Alexandre, A history of mammalian embryological research, „The International Journal of Developmental Biology”, 45 (3), 2001b, s. 457-467, ISSN 0214-6282.
Piotr P. Słonimski, Albert Brachet : (1.I.1869 – 27.XII.1930), odbitka z „Folia Morphologica”, Warszawa 1932.