Albert – Pierwszy Aptekarz Torunia
Albert (zm. na przełomie 1399 i 1400) był pierwszym aptekarzem wymienionym w miejskich dokumentach Torunia.
Pochodził z Wrocławia i osiedlił się w Toruniu na mocy porozumienia zawartego przez burmistrzów oraz za zgodą toruńskiej Rady Miejskiej. Dokładna data jego przybycia do Torunia nie jest znana, jednak pierwsza wzmianka w księdze ławniczej Starego Torunia pochodzi z 1389 roku; farmaceuta jest tam wspomniany jako „Apteker Albert”. Warto zauważyć, że niemieckie słowo „Apteker” w tamtym czasie odnosiło się do aptekarza o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Albert prowadził aptekę przy południowej pierzei Rynku Staromiejskiego i mieszkał w pobliskiej kamienicy.
Data pierwszej wzmianki o działalności Alberta jest uznawana za początek profesjonalnego aptekarstwa w Toruniu, które z czasem zastąpiło wcześniejsze aptekarstwo kramarskie. W miejskich aktach Torunia zachowała się informacja o nałożeniu na Alberta obowiązku opłacenia jednego pancernego oraz jednego konia w związku z wyprawą krzyżową na Gotlandię w 1398 roku; obowiązek ten dzielił z innym lokalnym aptekarzem, Andrzejem.
Albert zmarł na przełomie 1399 i 1400 roku w sile wieku, pozostawiając żonę Elżbietę, dorastającą córkę oraz matkę Małgorzatę, która toczyła spór z synową o majątek po zmarłym. Córka Alberta wyszła za mąż za dotychczasowego pracownika apteki, Jana, który prowadził firmę przez ponad 20 lat.
Bibliografia
Zdzisław Mameła, Siedem wieków aptekarstwa toruńskiego, Wydawnictwo Regionalnego Ośrodka Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Toruniu, Toruń 1997, s. 18–22, 132.
Loading ...