Albert Samuel Anker
Albert Samuel Anker (urodzony 1 kwietnia 1831 w Ins, zmarły 16 lipca 1910 tamże) był szwajcarskim malarzem oraz grafikiem, który specjalizował się w malarstwie rodzajowym, przedstawiając sceny z życia Szwajcarów.
Życiorys
Był drugim z trójki dzieci lekarza weterynarii Samuela Ankera (1791–1860). W latach 1845–1848 kształcił się w zakresie rysunku w Neuchâtel pod okiem Louisa Wallingera.
Od 1849 roku uczęszczał do gimnazjum w Bernie. Po uzyskaniu matury w 1851 roku rozpoczął studia teologiczne, jednak w 1853 roku zdecydował się porzucić ten kierunek, aby zostać malarzem.
W latach 1855–1860 studiował w Paryżu w École nationale supérieure des beaux-arts. Od 1859 do 1885 regularnie wystawiał swoje prace na Salonie Paryskim. Po śmierci ojca w 1860 roku odziedziczył jego dom w Ins, gdzie początkowo spędzał jedynie letnie miesiące, a zimą wracał do Paryża. W latach 1866–1882 utrzymywał się jako malarz-dekorator ceramiki. W latach 1870–1874 zasiadał w Wielkiej Radzie Kantonu Berneńskiego i przyczynił się do powstania lokalnego muzeum.
Był organizatorem szwajcarskiej ekspozycji na Wystawie Światowej 1878 w Paryżu, za co otrzymał order Oficera Legii Honorowej. W 1900 roku Uniwersytet w Bernie uhonorował go doktoratem honoris causa. W 1901 roku przeszedł wylew, który spowodował paraliż prawej ręki, przez co ograniczył się do malowania akwareli.
Albert Anker pozostawił po sobie wiele obrazów rodzajowych, które ukazują życie rodzinne jego współczesnych Szwajcarów, w tym członków jego własnej rodziny. W 1864 roku ożenił się z Anną Rüfli (1835–1917) i doczekał się sześciorga dzieci. Jego przedstawienia dzieci były inspirowane pedagogami Jeanem-Jacques’em Rousseau (1712–1778) oraz Johannem Heinrichem Pestalozzim (1746–1827).
Galeria
Bibliografia
Albert Anker und seine Welt. Robert Meister (red.). Berno: Zytglogge-Verlag, 1981. (niem.). Brak numerów stron w książce.
