Albero I z Louvain

Albero I z Louvain

Albero I z Louvain (urodzony około 1060, zmarł 1 stycznia 1129) był biskupem Liège od 1123 roku i pochodził z dynastii Louvain.

Życiorys

Albero był synem Henryka II, hrabiego Louvain, a jego braćmi byli Henryk III oraz Gotfryd VI Brodaty, którzy także sprawowali władzę jako hrabiowie Louvain i Brabancji (Gotfryd od 1106 roku był również księciem Dolnej Lotaryngii). Przeznaczony do życia duchownego, Albero został kanonikiem w Metzu. Po konkordacie wormackim z 1123 roku, za sprawą swojego brata Gotfryda, otrzymał wakujące od dwóch lat z powodu sporów między papieżem a cesarzem stanowisko biskupa Liège. Inwestyturę wręczył mu osobiście przebywający w stolicy diecezji cesarz Henryk V. Po objęciu władzy, z pomocą brata, poradził sobie z raubritterami, którzy pustoszyli okolice Liège. W toku swoich spokojnych rządów fundował kościoły oraz klasztory.

Bibliografia

• Alberdingk Thijm: Albero I.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 179. [dostęp 2016-09-17].
• P.F.X. de Ram: Albero I.. W: Biographie nationale de Belgique. T. 1. 1866, s. 177–182. [dostęp 2016-09-17].