Alberico da Barbiano (ur. 1344, zm. 1409) był pierwszym włoskim kondotierem oraz dowódcą kompanii San Giorgio.
Życiorys
Urodził się w Barbiano di Cotignola (aktualnie w regionie Emilia-Romania), jako syn Aldisio. Poślubił Beatrycze da Polenta z Rawenny, z którą miał dwóch synów.
Doświadczenie wojskowe zdobył pod okiem kapitana Johna Hawkwooda, biorąc udział w Wojnie ośmiu świętych. Wkrótce po tych wydarzeniach opuścił kompanię dowodzoną przez Hawkwooda.
W 1378 roku walczył po stronie Bernabò Viscontiego przeciwko rodowi Della Scala oraz Carraresi. Rok później został wezwany przez Urbana VI do walki przeciwko antypapieżowi Klemensowi VII. W kolejnych latach zaangażował się w walkę o władzę pomiędzy Joanną I (oraz Ottonem z Brunszwiku) a Karolem III z Durazzo, wspieranym przez Urbana VI.
Zmarł wiosną 1409 roku w drodze na spotkanie z królem w Città della Pieve (Umbria).
W 1930 roku marynarka wojenna Królestwa Włoch Regia Marina zwodowała lekki krążownik noszący imię Alberico da Barbiano.