Albéric O’Kelly de Galway
Albéric O’Kelly de Galway (ur. 17 maja 1911 w Brukseli, zm. 3 października 1980 tamże) był belgijskim szachistą, który zdobył tytuł mistrza świata w szachach korespondencyjnych i uzyskał tytuł arcymistrza w 1956 roku.
Kariera szachowa
Pochodził z rodziny irlandzkiej. W okresie od 1936 do 1959 roku siedmiokrotnie triumfował w mistrzostwach Belgii. W latach 1937–1968 reprezentował swój kraj na olimpiadach szachowych osiem razy, z czego siedem razy pełnił rolę gracza na I szachownicy. W 1946 roku zdobył pierwsze miejsce w Beverwijk, a w następnym roku wygrał w turnieju strefowym (eliminacje mistrzostw świata) w Hilversum. Dalsze sukcesy odniósł w Dortmundzie (1951), Dublinie (1954), Ostendzie (1956), Zurychu (1960), Palmie de Mallorce (1965) oraz Maladze (1967). W 1962 roku zdobył tytuł w III mistrzostwach świata w szachach korespondencyjnych. Poza tym był uznawanym teoretykiem, dziennikarzem oraz sędzią szachowym. W latach 1963, 1966 i 1969 pełnił rolę sędziego w meczach o tytuł mistrza świata, a w 1974 roku sędziował finałowy mecz pretendentów.
W latach 50. dokładnie przeanalizował oraz wykorzystał w grze turniejowej system w obronie sycylijskiej, który został wprowadzony do praktyki przez Ksawerego Tartakowera w 1924 roku i później nazwany systemem O’Kelly’ego:
1.e4 c5 2.Sf3 a6
Według retrospektywnego systemu rankingowego Chessmetrics, osiągnął najwyższy wynik w styczniu 1957 roku, zdobywając 2644 punktów, co dało mu 31. miejsce na świecie.
Wybrane publikacje
- Match Botvinnik-Smyslov. Ed. du Marais, Bruksela 1957
- 34mal Schachlogik. Verlag de Gruyter, Berlin 1964
- Tigran Petrosjan, champion du monde. Ed. du Marais, Bruksela 1964
- The Sicilian flank game. Batsford, Londyn 1969
- Assess your chess fast. Batsford, Londyn 1978 (ISBN 0-7134-1056-6)
- Improve your chess fast. Batsford, Londyn 1978 (ISBN 0-7134-1054-X)
Przypisy
Bibliografia
W. Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom II, Warszawa 1987, str. 797-798
ChessBase Megabase 2008
Portret Albéric O’Kelly de Galway (niderl.)
