Lucien-Denis-Gabriel-Albéric Magnard
Lucien-Denis-Gabriel-Albéric Magnard (urodzony 9 czerwca 1865 roku w Paryżu, zmarły 3 września 1914 roku w Baron, w departamencie Oise) był francuskim kompozytorem.
Życiorys
Jego ojciec, Francis Magnard, pracował jako dziennikarz i był wydawcą Le Figaro. W 1887 roku ukończył studia z zakresu prawa, a następnie zapisał się do Konserwatorium Paryskiego, gdzie kształcił się pod okiem Théodore’a Dubois (w dziedzinie harmonii i kontrapunktu) oraz Julesa Masseneta (w zakresie kompozycji). W 1888 roku zdobył premier prix z harmonii, jednak zniechęcony metodami nauczania, postanowił opuścić konserwatorium. W latach 1888–1892 kontynuował naukę prywatnie u Vincenta d’Indy’ego. W 1896 roku objął katedrę kontrapunktu w Schola Cantorum de Paris. W 1908 roku osiedlił się w Baron. Zginął we wrześniu 1914 roku podczas I wojny światowej, broniąc swojego domu przed niemieckimi żołnierzami.
Twórczość
Na twórczość Magnarda znaczący wpływ miała muzyka Beethovena, Wagnera, d’Indy’ego oraz Francka. Stosował klasyczne schematy, przestrzegając formalnych reguł, na przykład nadając swoim symfoniom układ 4-częściowy. W muzyce kameralnej tworzył w tradycyjnych formach, takich jak sonata, trio, kwartet oraz kwintet.
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych)
Przypisy
Linki zewnętrzne
Albéric Magnard – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project.
