Alben William Barkley
Alben William Barkley urodził się 24 listopada 1877 roku w Lowes, Kentucky, a zmarł 30 kwietnia 1956 roku w Lexington, Wirginia. Był amerykańskim politykiem, który pełnił funkcję 35. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych.
W 1897 roku ukończył Marvin College w Clinton, Kentucky, a następnie kontynuował naukę w Emory College w Oxford, Georgia. Studiował również prawo w University of Virginia Law School w Charlottesville, Wirginia, gdzie zmienił swoje imię z „Willie Alben” na „Alben William”.
W 1901 roku został przyjęty do korporacji prawniczej i rozpoczął praktykę w Paducah, Kentucky, najpierw jako prokurator hrabstwa McCracken, a później jako sędzia. Jako przedstawiciel Partii Demokratycznej został wybrany do Kongresu w 1913 roku, gdzie pełnił funkcję deputowanego przez sześć kolejnych kadencji. W 1926 roku zdobył mandat senacki, który utrzymał przez cztery następne kadencje. W senacie przez wiele lat pełnił również rolę przywódcy większości, a później mniejszości senackiej.
W styczniu 1949 roku zrezygnował z mandatu, aby ubiegać się o stanowisko wiceprezydenta. Od 20 stycznia 1949 roku, mając 71 lat, był najstarszym wiceprezydentem w historii USA do tamtego momentu. Pełnił tę funkcję do 20 stycznia 1953 roku, podczas prezydentury Harry’ego S. Trumana. 2 czerwca 1950 roku w Gabinecie Owalnym otrzymał Złoty Medal Kongresu (Congressional Gold Medal). W 1952 roku ubiegał się o nominację Demokratów na prezydenta, jednak przegrał z gubernatorem Adlaim Stevensonem z Illinois z powodu swojego wieku. W 1955 roku ponownie zdobył mandat senacki, który sprawował aż do swojej śmierci.
Na jego cześć nazwano sztuczne jezioro Lake Barkley na rzece Cumberland oraz tamę Barkley Dam znajdującą się na tym jeziorze.
Loading ...