Albedyl (Albedyll) – polski herb szlachecki z indygenatu
W polu o kolorze błękitnym znajduje się złoty pień, który jest umieszczony prawoskośnie i posiada dwa sęki po jednej stronie oraz jeden sęk po drugiej stronie. W prawym dolnym rogu tarczy widnieje srebrny półksiężyc, którego rogi zwrócone są w stronę pnia, natomiast w lewym górnym rogu znajduje się sześciopromienna gwiazda również w kolorze srebrnym. Nad hełmem, w koronie, umieszczono pięć piór pawich.
Labry są błękitne, podbite z prawej strony srebrem, a z lewej – złotem.
Historia herbu
Herb ten został zatwierdzony jako indygenat dla szwedzkiej rodziny baronowskiej w 1775 roku.
Herbowni
Albedyl – Albedyll.
Bibliografia
C. A. von Klingspor, Baltisches Wappenbuch. Stockholm 1882.
Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich. Warszawa 1897-1914.
Linki zewnętrzne
Herb Albedyl z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Loading ...