Albecki

Albecki (Ahlebeck) – kaszubski herb szlachecki

Z uwagi na unikalną historię regionu, mimo że rodzina i herb były częścią Rzeczypospolitej, nie zostały uwzględnione w pracach polskich heraldyków.

Opis herbu

Opis przy użyciu zasad blazonowania, które opracował Alfred Znamierowski:

Przemysław Pragert wskazuje, że istniały co najmniej trzy wersje tego herbu:

Albecki I (Ahlebeck): Na dwudzielnej tarczy, w górnym polu błękitnym znajduje się srebrny półjeleń skaczący, natomiast w dolnym polu umieszczona jest szachownica w kolorach srebrnym i czerwonym.
W klejnocie: na hełmie bez korony, w zwoju w kolorach czerwono-błękitno-srebrnych, znajduje się srebrny półksiężyc na opak, z dwiema złotymi gwiazdami umieszczonymi u rogów.
Labry: po prawej stronie czerwone, podbite srebrem, a po lewej błękitne, również podbite srebrem.
Albecki Ia: Podobny do powyższego, ale bez kolorów, z dolnym polem oddzielonym lewo-ukośną linią.
Albecki II: W polu znajdują się trzy kule lub pierścienie w pas, zza których wyłania się pół jednorożca wspiętego. W klejnocie również pół jednorożca, jak w godle.

Historia herbu

Herb był używany przez rodzinę Albeckich, pochodzącą z Węgorni w ziemi lęborskiej. Jego wzmianka sięga XVI wieku. Wersja podstawowa została odnotowana w herbarzach: Siebmachera (Nowy Siebmacher), Ledebura (Adelslexikon der Preussischen Monarchie), Żernickiego (Der Polnische Adel) oraz Bagmihla (Pommersches Wappenbuch). Herb pojawił się na mapie Pomorza Lubiniusa z 1618 roku (wariant Ia). Pragert spekuluje, że wariant II (wspomniany w Uzupełnieniach do Siebmachera) mógł należeć do innej rodziny o tym samym nazwisku.

Rodzina Albecki

Albeccy to kaszubska rodzina drobnoszlachecka, która przyjęła nazwisko od posiadanej wsi Aalbeck (Ahlbeck) w Lęborskiem (obecnie Węgornia). Ich wcześniejsze, słowiańskie nazwisko nie jest znane. Członkowie rodu byli wymieniani w latach 1575, 1601, 1678 oraz 1786 i 1793. Możliwe, że gałęzią tej rodziny są osoby noszące to samo nazwisko, Wolszowscy.

Rodzina Wolszowskich

Rodzina ta jest niemal całkowicie nieznana w regionie ziemi lęborskiej. Wspominani byli w aktach lennych wsi Dąbrówka Wielka w latach 1605, 1608, 1618, 1621 (jako Wolschefken), a następnie w 1658 (Marten, Hanss i Ernst, synowie Jacoba Die Wolschowen). Zniknęli najpóźniej w XVIII wieku. Używali przydomku Ahlebeck, co sugeruje ich powiązania z rodziną Albeckich.

Herbowni

Poniższa lista została stworzona na podstawie wiarygodnych źródeł, szczególnie klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste przypadki przypisywania niewłaściwych herbów rodów szlacheckich, co miało miejsce zwłaszcza podczas legitymacji szlachectwa przez zaborcze heroldie, a następnie zostało utrwalone w kolejnych wydaniach herbarzy. Ważne jest także, by pamiętać, że identyczność nazwiska nie zawsze oznacza przynależność do konkretnego rodu herbowego. Przynależność taką mogą ustalić jedynie badania genealogiczne.

Albecki (Aalbeck, Ahebecke, Ahelbecke, Ahlbetzky, Ahlebeck, Ahlebiczky, Albicki, Alebeken, Alebetzki, Alebicki, Halbecki), oraz pochodzący od nich Wolszowski (Voltzkow, Wolchow, Wolschefke, Wolschewke, Wolschow, Wolszewski, Woltzkow, Wolzowski) z przydomkiem Ahlebeck.