Albatros galapagoski

Albatros galapagoski (Phoebastria irrorata) to duży ptak morski należący do rodziny albatrosów (Diomedeidae). W przeciwieństwie do innych albatrosów, ten gatunek częściej uderza skrzydłami, a rzadziej krąży w powietrzu. Jest to gatunek monotypowy, który jest krytycznie zagrożony wyginięciem.

Wygląd

Ptak ten ma jednolicie żółty dziób oraz niebieskawe nogi. Głowa i szyja są białe, z płowym nalotem na ciemieniu oraz z tyłu szyi. Wierzch ciała ma kolor kasztanowatobrązowy, z delikatnymi, jaśniejszymi prążkami, które są szczególnie widoczne na kuprze oraz pokrywach nadogonowych. Wierzch skrzydeł i ogona jest brązowy, a spód ciała ma podobne ubarwienie, z wyjątkiem białej szyi, która rozciąga się na górną część piersi. Spód skrzydeł jest jasny z brązowym obrzeżeniem.

Rozmiary

Długość ciała albatrosa galapagoskiego osiąga do 89 cm.

Wiek

Ptaki te mogą żyć do 50 lat. W wieku około 6 miesięcy zaczynają latać, a dojrzałość do rozmnażania osiągają po 5–6 latach. Albatrosy te łączą się w pary na całe życie.

Zasięg i środowisko

Gatunek ten występuje w Ameryce Południowej. Tereny lęgowe są ograniczone do dwóch wysp: Española w archipelagu Galapagos oraz Isla de la Plata u wybrzeży Ekwadoru. Poza sezonem lęgowym, ptaki nielęgowe przebywają przez cały rok na wybrzeżach Peru i Ekwadoru. Jest to jedyny albatros, który występuje wyłącznie w tropikach.

Pożywienie

Albatros galapagoski żywi się kałamarnicami, rybami oraz skorupiakami, a także resztkami pożywienia pozostawionymi przez inne gatunki zwierząt.

Status

Od 2007 roku Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje albatrosa galapagoskiego jako gatunek krytycznie zagrożony (CR – Critically Endangered). Wcześniej, od 2000 roku, miał status gatunku narażonego (VU – Vulnerable). W 2001 roku populację dorosłych osobników na wyspie Española szacowano na 34 694, a trend liczebności uznaje się za malejący. Na wyspie Isla de la Plata znajduje się jedynie kilka do kilkunastu par lęgowych. Główne zagrożenia dla tego gatunku to zmiany klimatu, zjawisko pogodowe El Niño oraz zaplątanie w sieci rybackie i takle (długie sznury z haczykami).