Albańska Żandarmeria 1941-1944
Albańska Żandarmeria to ochotnicza kolaboracyjna formacja zbrojna, składająca się z Albańczyków, działająca w okupowanym Kosowie w czasie II wojny światowej.
Formacja ta została utworzona przez Niemców w 1941 roku w Kosowie. Na początku istniała jako odrębna jednostka od żandarmerii funkcjonującej w Albanii, a jej dowództwo miało siedzibę w Kosovskiej Mitrovicy. Rekrutacja odbywała się wśród muzułmańskich Albańczyków zamieszkujących obszar Kosowa, którzy częściowo byli częścią lokalnych oddziałów milicji, znanych jako Vulnetari (Ochotnicy). Na początku liczebność formacji przekraczała 1 tys. osób. Jej głównym zadaniem było zwalczanie serbskiej ludności cywilnej w Kosowie, co wiązało się z popełnianiem licznych zbrodni.
Po ogłoszeniu zawieszenia broni przez Włochy oraz zajęciu Albanii przez wojska niemieckie we wrześniu 1943 roku, albańska żandarmeria, na polecenie Xhafera Devy, ministra spraw wewnętrznych Wielkiej Albanii, została w grudniu przetransportowana do Tirany. Tam połączono ją z lokalną albańską żandarmerią, tworząc jednolitą formację zbrojną liczącą około 2400 ludzi. Na czele tej nowej jednostki stanął formalnie albański generał Prenk Pervizi. Reorganizacja była nadzorowana przez wyższego dowódcę SS oraz policji, SS-Gruppenführera Josefa Fitzhuma. Żandarmeria kontynuowała przeprowadzanie pogromów wśród kosowskich Serbów oraz wspierała Niemców w walce z partyzantką. W 1944 roku większość żandarmów przeszła do nowo formowanej 21 Dywizji Górskiej SS „Skanderbeg”.
Linki zewnętrzne: