Alaquàs (w języku hiszpańskim, walencka wersja Alacuàs) to miasto oraz gmina w Hiszpanii, usytuowana w prowincji Walencja, wchodząca w skład metropolitarnej strefy Walencji. W 2017 roku populacja miasta wynosiła 29 474 mieszkańców. Obecnie burmistrzem od 2019 roku jest Antonio Saura Martín (PSOE).
Nazwa
Toponim Alaquàs pochodzi z arabskiego الأقواس (al-aqūās), co oznacza skrzynie lub arkady. Istnieją spekulacje, że nazwa może być związana z arkadami, które niegdyś znajdowały się przy rowie oddzielającym miasto od Torrent lub Manises. Inna, choć mniej prawdopodobna teoria, mówi o arkadach średniowiecznego zamku muzułmańskiego. W czasach nowożytnych częściej używano formy Alaquaz.
Geografia
Miasto leży na wysokości 42 m n.p.m. i zajmuje obszar 3,9 km². Zlokalizowane jest w zachodniej części powiatu Walencja, w odległości 7 kilometrów od stolicy prowincji. Od wschodu graniczy z Xirivellą, od południa z Torrent, a od zachodu i północy z Aldaią, tworząc wspólną konurbację.
Historia
Na terenie Alaquàs odkryto pozostałości z czasów starożytnych, takie jak monety z epoki imperialnej oraz nagrobki pamiątkowe. Historia miasta sięga średniowiecza, kiedy to pierwsi muzułmanie osiedlili się na tych terenach. W 1238 roku Jakub I Zdobywca przejął kontrolę nad królestwem Walencji, a 4 stycznia powierzył zarząd wioski Bernatowi de Castellnou, który jednak uciekł. W następstwie zarząd nad wsią objął Ponç Soler, który odwrócił się od króla. W 1319 roku rodzina Viralagut zakupiła ziemie, przekształcając wieś w dwór. W XV wieku przeszła w ręce rodziny Agular. W 1520 roku, w wyniku buntu znanego w Hiszpanii jako Germanías, dwór ponownie stał się wsią.
W 1557 roku Filip II Habsburg utworzył hrabstwo Alaquàs, które objął Luis Pardo De La Casta. Na jego zlecenie rozpoczęto budowę zamku na ruinach dawnych arabskich fortyfikacji. Później hrabstwo przeszło w ręce markizy de Manfredi, a następnie barona de Bolbaite.
Demografia
W 1520 roku wieś zamieszkiwało 120 rodzin (około 550 osób), a do 1609 roku liczba ta wzrosła do 200 rodzin (900 osób). W wyniku wydalenia Maurów w 1611 roku wiele rodzin zostało zmuszonych do opuszczenia miasta. W 1646 roku hrabstwo liczyło 153 rodziny (689 osób), a w 1713 roku tylko 143 rodziny (644 osoby). W 1877 roku populacja wzrosła do 2000 mieszkańców.
W XX wieku struktura i dynamika mieszkańców Alaquàs uległa znacznej zmianie. W drugiej połowie wieku miasto zyskało charakter sypialni dla Walencji, a później przeszło proces industrializacji (w 1970 roku 72% mieszkańców było zatrudnionych w II sektorze). W mieście osiedliło się także wielu imigrantów. W 1975 roku 76% mieszkańców stanowili obcokrajowcy. Od 2005 roku liczba ludności oscyluje w okolicach 30 tysięcy.
Gospodarka
W 2008 roku mieszkańcy Alaquàs pracowali głównie w przemyśle (45%) oraz w usługach (53%). Rolnictwo angażowało nie więcej niż 2% ogółu ludności.
Miasto dysponuje także 134 ha powierzchni użytkowej, z czego 99 ha zajmują tereny pod uprawy drzew cytrusowych, a pozostałe 35 ha to tereny zielone.
Przemysł koncentruje się na produkcji mebli, metalurgii i przemyśle spożywczym. Największymi zakładami na 160 ha terenów przemysłowych są El Bovalar oraz Els Mollons. Struktura usług w mieście obejmuje: 59% skierowane do sektora przemysłowego, 24% to przedsiębiorstwa lokalne, 9% dla konsumentów, 3% to usługi rolnicze oraz 4% inne (dane z 2008 roku).
Zabytki
Castillo-palacio de Alaquàs – Zamek w Alaquàs, nazywany również pałacem czterech byków lub pałacem orłów. Budowę rozpoczął Luis Pedro de La Casta, pierwszy hrabia Alaquàs, w 1582 roku. Zamek ma kwadratowy kształt o szerokości 40 m i wysokości 25 m. Po wydarzeniach historyczno-nacjonalistycznych w 1918 roku zamek został uszkodzony, ale odbudowano go do 1940 roku. Od 3 stycznia 2003 roku zamek przeszedł z rąk prywatnych pod administrację urzędów miejskich.
Iglesia de la Asunción – Kościół Wniebowstąpienia Maryi Panny, będący bezpośrednio połączony z zamkiem w Alaquàs. Budowla datowana jest na 1649 rok i odznacza się stylem gotyckim. Wewnątrz znajduje się ołtarz pokryty niebieskimi kafelkami z przełomu XVI i XVII wieku oraz kilka rzeźb wykonanych przez uczniów szkoły Joannitów w Walencji z XVII wieku.
Iglesia de la Virgen del Olivar – Kościół Matki Boskiej Oliwnej, połączony z klasztorem. Do 1587 roku był pod opieką braci minimistów, a następnie braci dominikanów. Od 1887 roku w klasztorze osiedliły się siostry zakonne.
Układ miasta
Historyczne centrum Alaquàs znajduje się na wschodnim krańcu gminy. Najstarsza część miasta koncentruje się wokół placów: plaza de la Constitución, plaza del Santísimo, plaza de Olleros oraz plaza de San Roque, jak również ulic Mayor, San Miguel, Valencia i Los Benlliure. Najstarszymi budynkami w mieście są obecnie Zamek oraz kościół Wniebowzięcia.
Główne drogi, na których znajdują się obecne dzielnice Alaquàs, to trasy prowadzące niegdyś do Walencji (avenida de Blasco Ibáñez), nowa droga do Torrent (avenida de Pablo Iglesias-Ausiàs March) oraz stara droga (Camino Viejo), a także stara droga do Turís (calle de Cuenca) i Aldaia (hacia el norte).
Kultura
Wydarzenia
Fiestas Mayores – Obchodzone na przełomie sierpnia i września.
Fallas – Wydarzenie towarzyszy lokalnym koncertom dla społeczności, tzw. falleras, które trwają od początku marca, a finał przypada na trzeci weekend marca.
Fiesta del Porrat – Organizowane w maju podczas wiosennego festiwalu na cześć Franciszka z Paoli, w tym czasie odbywają się spotkania sąsiedzkie oraz kiermasze gastronomiczne.
Festiwale
Festival de Rock de Alaquàs – Muzyczne wydarzenie rockowe o zasięgu ogólnokrajowym, bardziej znane jako FRA.
Współpraca
Cremona, Włochy
Lanjarón, Hiszpania
Przypisy
Linki zewnętrzne
Loading ...