Alan Stuart Trammell
Alan Stuart Trammell (urodzony 21 lutego 1958) to amerykański baseballista pochodzenia polskiego, który grał na pozycji łącznika.
Po zakończeniu szkoły średniej, w czerwcu 1976 roku, został wybrany w drugiej rundzie draftu przez Detroit Tigers. Początkowo występował w zespołach farmerskich tej organizacji, w tym w Montgomery Rebels, grającym na poziomie Double-A. Debiut w Major League Baseball miał miejsce 17 września 1953 roku, podczas drugiego meczu podwójnej rywalizacji z Boston Red Sox na Fenway Park, gdzie zaliczył dwa uderzenia oraz zdobył runa. W 1980 roku po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd oraz zdobył swoją pierwszą Złotą Rękawicę.
W sezonie 1984 uczestniczył w World Series, gdzie Tigers pokonali San Diego Padres. W meczu numer 4 zdobył dwa dwupunktowe home runy, a w całej serii uzyskał średnią 0,450, co pozwoliło mu zdobyć tytuł World Series MVP. W 1987 roku osiągnął trzecią w lidze średnią (0,343), przekroczył pułap 200 uderzeń oraz 100 RBI, jako pierwszy zawodnik Detroit Tigers od 1955 roku, a także zdobył po raz pierwszy nagrodę Silver Slugger Award. W głosowaniu do nagrody MVP American League zajął 2. miejsce, ustępując George’owi Bellem z Toronto Blue Jays. Ostatni mecz zagrał przeciwko Milwaukee Brewers 29 września 1996 roku.
W późniejszych latach pełnił funkcję menadżera w Detroit Tigers oraz Arizona Diamondbacks. Dnia 18 lipca 1998 roku został uhonorowany członkostwem w Polsko-Amerykańskiej Narodowej Galerii Sław Sportu, zlokalizowanej w Orchard Lake w stanie Michigan.
== Przypisy ==
Loading ...