Alan Ramsay Hawley
Alan Ramsay Hawley (29 lipca 1864, Perth Amboy – 16 lutego 1938, Nowy Jork) był jednym z pionierów lotnictwa w Stanach Zjednoczonych. W 1910 roku zdobył Puchar Gordona Bennetta, pilotując balon America II w towarzystwie swojego asystenta i bliskiego przyjaciela Augustusa Posta. W latach 1913–1918 pełnił funkcję prezesa Aero Club of America.
Życiorys
Hawley ukończył Trinity School w Nowym Jorku. Pracował jako makler giełdowy w Nowym Jorku razem z bratem Williamem, aż do przejścia na emeryturę w 1912 roku. W latach 1913–1918 zajmował stanowisko prezesa Aero Club of America.
Razem z Augustusem Postem dwukrotnie brał udział w zawodach o balonowy Puchar Gordona Bennetta, w 1907 i 1910 roku. W październiku 1910 roku, podczas lotu balonem America II, wylądowali wieczorem w trudno dostępnym rejonie Quebecu. Spędzili noc w koszu balonu, a następnie przez osiem dni przemierzali trudne tereny, aby dotrzeć do zamieszkanych obszarów. W celu ich odnalezienia przeprowadzono największe poszukiwania w historii Stanów Zjednoczonych. Po ich odnalezieniu okazało się, że nie tylko zwyciężyli w zawodach, ale także ustanowili rekord Ameryki. Lot na odległość 1171,9 mil nie został pobity przez trzy lata, co doprowadziło do zdobycia w 1913 roku Pucharu Lahma, ustanowionego na cześć Franka Lahma, który wygrał I Puchar Gordona Bennetta. W 1938 roku Hawley przekazał puchar New-York Historical Society. W maju 1916 roku był pierwszym pasażerem, który odbył lot samolotem pilotowanym przez Victora Carlstroma z Nowego Jorku do Waszyngtonu.
Zmarł na zakrzepicę wieńcową 16 lutego 1938 roku.
Nagrody
- 1910: I miejsce w balonowym Pucharze Gordona Bennetta.
- 1910: Lahm Cup (Puchar Lahma)
Upamiętnienie
Hawley przekazał swojej szkole Trinity School w Nowym Jorku 200 tysięcy dolarów, dzięki którym w 1941 roku zbudowano nowe skrzydło noszące obecnie nazwę The Hawley Wing (Skrzydło Hawleya).