Alan Pulido Izaguirre
Alan Pulido Izaguirre (ur. 8 marca 1991 w Ciudad Victoria) to meksykański piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant Meksyku, który od 2025 roku jest zawodnikiem klubu Guadalajara.
Kariera klubowa
Pulido pochodzi z rodziny związanej z piłką nożną – zarówno jego ojciec, Armando „Pulpo” Pulido, który był bramkarzem w Correcaminos UAT w latach 80., jak i starszy brat, również Armando Pulido, byli profesjonalnymi piłkarzami. Jako czternastolatek dołączył do akademii juniorskiej klubu Tigres UANL w Monterrey, podążając śladami swojego brata. W pierwszych latach kariery grał w rezerwach klubu, kolejno w czwartoligowym Tigres SD, trzecioligowym Cachorros UANL i drugoligowym Tigres B. W wieku osiemnastu lat został włączony do treningów pierwszego zespołu przez trenera Daniela Guzmána, a swój debiut zaliczył w czerwcu 2009 roku w meczu z amerykańskim Chivas USA (2:1) w przedsezonowym turnieju SuperLigi. Tigres ostatecznie wygrał te rozgrywki, ale Pulido musiał czekać na debiut w Meksykańskiej Primera División do 27 lutego 2010 roku, kiedy to zagrał w przegranym 0:3 meczu z Morelią.
Pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej Pulido zdobył 13 kwietnia 2011 roku w wygranym 4:2 spotkaniu z Pachucą, jednak przez pierwsze cztery sezony pełnił głównie rolę rezerwowego, grając za napastników takich jak Itamar, Héctor Mancilla czy Emanuel Villa. W sezonie Apertura 2011 z Tigres zdobył tytuł mistrza Meksyku, ale występował głównie z ławki. Swoje miejsce w wyjściowym składzie wywalczył dopiero w sierpniu 2013 roku, pokonując rywala, często kontuzjowanego Villę. Szybko stał się czołowym graczem, a w sezonie Clausura 2014 wygrał z drużyną prowadzoną przez Ricardo Ferrettiego puchar Meksyku – Copa MX, zostając królem strzelców z dziewięcioma bramkami.
W lipcu 2014 roku, w obliczu licznych ofert z europejskich klubów, Pulido wyraził chęć transferu na Stary Kontynent, twierdząc, że jego kontrakt z Tigres wygasł. Klub jednak stanowczo zaprzeczył, twierdząc, że zawodnik przedłużył umowę do czerwca 2016 roku i nakazał mu stawienie się na przedsezonowe zgrupowanie. Ostatecznie Pulido nie pojawił się na żadnym z treningów, co skutkowało jego przesunięciem do rezerw, gdzie również nie stawił się ani razu. W listopadzie rozpoczął postępowanie prawne poprzez Meksykański Związek Piłki Nożnej, oskarżając klub o sfałszowanie jego podpisu na kontrakcie. Mimo że federacja przychyliła się do stanowiska Tigres, Pulido skierował sprawę do Sportowego Sądu Arbitrażowego (TAS), który w końcu przyznał rację klubowi we wrześniu 2015 roku.
W styczniu 2015 roku Pulido potwierdził podpisanie półtorarocznej umowy z greckim klubem APO Lewadiakos. Złożył zapytanie do TAS o zgodę na transfer, które zostało odrzucone. Mimo to, w lutym rozpoczął treningi z drużyną i na koniec miesiąca otrzymał pozwolenie od FIFA na tymczasowe przenosiny do Lewadiakosu. Debiutował w Superleague Ellada 9 marca 2015 roku w wygranym 3:1 meczu z Platanias, zdobywając swoją pierwszą bramkę w greckiej lidze. Pozostał podstawowym napastnikiem drużyny, jednak zajął z nią piętnaste miejsce w tabeli, co skutkowało spadkiem do drugiej ligi. W czerwcu 2015 roku meksykański klub Chivas de Guadalajara ogłosił, że wykupił 50% praw do piłkarza, ale transfer ostatecznie nie doszedł do skutku z powodu niejasności w sytuacji kontraktowej zawodnika.
W lipcu 2015 roku Pulido podpisał kontrakt z mistrzem Grecji, Olympiakosem SFP, gdzie obronił tytuł mistrzowski w sezonie 2015/2016 i dotarł do finału pucharu Grecji, ale w taktyce trenera Marco Silvy był głównie rezerwowym. W sierpniu 2016 roku wrócił do ojczyzny, dołączając do Chivas de Guadalajara za kwotę 6,6 miliona dolarów.
11 grudnia 2019 roku Pulido został zawodnikiem Sportingu Kansas City. Podczas SuperDraftu MLS 9 stycznia 2020 roku ogłoszono, że kwota transferu wyniosła 10,83 miliona dolarów, co czyniło go rekordowym transferem w historii klubu.
Kariera reprezentacyjna
W marcu 2011 roku Pulido został powołany przez Juana Carlosa Cháveza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Miał pewne miejsce w składzie, rozgrywając wszystkie pięć meczów w wyjściowym składzie oraz zdobywając trzy gole w fazie grupowej – jednego z Kubą (3:0) i dwa z Trynidadem i Tobago (5:0). Jego drużyna wygrała turniej, pokonując w finale Kostarykę (3:1). Trzy miesiące później uczestniczył w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, gdzie zagrał we wszystkich pięciu meczach, a Meksykanie odpadli w półfinale, przegrywając z późniejszym zwycięzcą, Kolumbią (1:2), zajmując czwarte miejsce. W lipcu wystąpił w Mistrzostwach Świata U-20 w Kolumbii, grając w pięciu z siedmiu meczów (cztery w pierwszym składzie), będąc jednym z kluczowych graczy drużyny, która dotarła do półfinału, gdzie uległa Brazylii (0:2), zdobywając ostatecznie trzecie miejsce na młodzieżowym mundialu.
W marcu 2012 roku Pulido, grając w reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Luisa Fernando Tenę, wziął udział w północnoamerykańskim turnieju kwalifikacyjnym do Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Rozegrał cztery z pięciu meczów (wszystkie w pierwszym składzie) i pięciokrotnie zdobył bramki – w fazie grupowej z Trynidadem i Tobago (7:1) oraz trzykrotnie z Hondurasem (3:0) oraz w półfinale z Kanadą (3:1). Dzięki temu został królem strzelców turnieju, wspólnie z Marco Fabiánem, a Meksykanie wygrali eliminacje po finałowym zwycięstwie nad Hondurasem (2:1) po dogrywce. Dwa miesiące później wziął udział w swoim drugim z rzędu Turnieju w Tulonie, gdzie również zagrał we wszystkich pięciu meczach (dwa w wyjściowym składzie) i zdobył bramkę w finale z Turcją (3:0), po którym jego drużyna triumfowała.
W lipcu 2011 roku Pulido został powołany do rezerwowej reprezentacji, która miała wystartować w turnieju Copa América, w miejsce ośmiu piłkarzy zdyskwalifikowanych na kilka dni przed turniejem. Nie zagrał jednak w żadnym meczu, a Meksykanie ponieśli trzy porażki w trzech spotkaniach, odpadając z turnieju w fazie grupowej. Debiut w seniorskiej reprezentacji Meksyku zaliczył trzy lata później, 29 stycznia 2014 roku, w wygranym 4:0 meczu towarzyskim z Koreą Południową, w którym zdobył trzy bramki. W tym samym roku został powołany na Mistrzostwa Świata w Brazylii, lecz był tylko czwartym napastnikiem w drużynie i nie zagrał w żadnym meczu. Jego kadra odpadła z mundialu w 1/8 finału, przegrywając z Holandią (1:2).
