Alan Parsons
Alan Parsons (urodzony 20 grudnia 1948 w Londynie) to brytyjski inżynier dźwięku, muzyk i producent muzyczny. W znaczący sposób przyczynił się do powstania albumów takich jak Abbey Road Beatlesów oraz The Dark Side of the Moon zespołu Pink Floyd. Własny zespół Parsonsa, The Alan Parsons Project, odniósł również wiele sukcesów.
Kariera
W październiku 1967 roku, w wieku 18 lat, Parsons rozpoczął pracę jako inżynier dźwięku w Abbey Road Studios, co zaowocowało jego nazwiskiem na albumie Abbey Road. Z czasem stał się kluczowym pracownikiem studia, współpracując przy tworzeniu takich albumów jak Wild Life i Red Rose Speedway Paula McCartneya, pięciu albumów zespołu The Hollies oraz The Dark Side of the Moon zespołu Pink Floyd, za który otrzymał swoją pierwszą nominację do Nagrody Grammy.
Parsons był znany z tego, że jego praca wykraczała poza standardowe obowiązki inżyniera dźwięku. Uważał się raczej za reżysera nagrań, porównując swoje zadania do pracy Stanleya Kubricka w kinematografii. Podczas pracy nad The Dark Side of the Moon dostosowywał swoje zmiany, aby w pełni poświęcić się temu projektowi.
W 1975 roku, wspólnie z producentem i autorem piosenek Erikiem Woolfsonem, założył zespół The Alan Parsons Project. Skład muzyków i wokalistów był zmienny, na przykład na pierwszej płycie zespół współpracował z muzykami z Pilot oraz członkami Ambrosia. Zespół rzadko występował na żywo, wydając 10 albumów i kilka teledysków. Rozpadł się w 1987 roku, po czym Parsons skupił się na nagrywaniu płyt pod własnym nazwiskiem, współpracując z różnymi artystami.
Parsons jest również wokalistą (choć rzadko śpiewał na swoich albumach), klawiszowcem (jego najczęściej używany instrument), basistą, gitarzystą oraz flecistą (rzadko). Spośród wszystkich współpracowników najdłużej współpracował z Ianem Bairnsonem, który grał także na albumach sygnowanych jedynie nazwiskiem Parsonsa, takich jak Try Anything Once, On Air czy The Time Machine.
Parsons zdobył jedenaście nominacji do Nagród Grammy za inżynierię dźwięku i produkcję. W 2007 roku otrzymał nominację za Najlepszy Album w Systemie Surround Sound za swój ostatni album A Valid Path. W tym samym roku rozpoczął trasę koncertową pod zmienioną nazwą – The Alan Parsons Live Project (za zgodą Woolfsona), na której prezentował materiał z A Valid Path.
Obecnie Parsons mieszka w Santa Barbara w Kalifornii.
Dyskografia
Billboard Top 40 – lista przebojów (single) (USA)
Najwyżej notowane miejsca:
- 37 – „(The System Of) Doctor Tarr And Professor Fether” (1976)
- 36 – „I Wouldn’t Want to Be Like You” (1977)
- 27 – „Damned if I Do” (1979)
- 16 – „Games People Play” (1980)
- 15 – „Time” (1981)
- 3 – „Eye in the Sky” (1982)
- 15 – „Don’t Answer Me” (1984)
- 34 – „Prime Time” (1984)
Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego
Przypisy
Bibliografia
Oficjalna strona – Alan Parsons Music
Oficjalna strona – Alan Parsons Project
Alan Parsons na stronie Internet Movie Data Base w bazie IMDb (ang.)