Alan McManus

Alan McManus

Alan McManus (urodzony 21 stycznia 1971 roku w Glasgow) to szkocki snookerzysta, który od 1990 roku występuje jako profesjonalista. Jego największe osiągnięcia miały miejsce w latach 1992 i 1993, kiedy to dotarł do półfinałów Mistrzostw Świata, a w 1994 roku zdobył tytuł w turnieju Benson & Hedges Masters, pokonując w finale niepokonanego przez pięć poprzednich edycji tego turnieju Stephena Hendry’ego. McManus triumfował również w dwóch turniejach rankingowych: Dubai Duty Free Classic w 1994 roku (w finale z Peterem Ebdonem) oraz Thailand Open w 1996 roku (w finale z Kenem Dohertym). W klasyfikacji zdobytych setek w profesjonalnych turniejach zajmuje 39. miejsce, z łączną liczbą 230 setek.

W dniu 9 kwietnia 2021 roku ogłosił zakończenie swojej kariery.

Kariera zawodowa

Od początku kariery uznawany był za solidnego zawodnika, co potwierdza jego obecność w pierwszej szesnastce światowego rankingu przez 16 sezonów z rzędu. Wczesne osiągnięcia w Mistrzostwach Świata, zwłaszcza w turnieju Masters, sprawiały, że wielu widziało w nim potencjalnego następcę Stephena Hendry’ego na szczycie szkockiego snookera. Mimo sukcesów w początkowych latach, nie udało mu się zdobyć tytułu mistrza świata.

Po licznych sukcesach w latach 90., jego wyniki zaczęły się pogarszać w kolejnych latach. W 2001 roku szkocka drużyna (w składzie Stephen Hendry, John Higgins, Alan McManus) ponownie zdobyła Puchar Narodów (powtarzając sukces z 1996 roku), a w finale LG Cup w 2002 roku McManus przegrał z Chrisem Smallem. Od tego momentu nie odniósł już zwycięstwa w żadnym turnieju rankingowym. Szkot dotarł jeszcze do ćwierćfinału Mistrzostw Świata w 2005 roku oraz półfinału Masters w 2006 roku, jednak z powodu słabszych wyników w pozostałych turniejach, na koniec sezonu 2005/2006 wypadł z czołowej szesnastki rankingu.

W kolejnych latach McManus doświadczał serii niespodziewanych porażek i szybkich eliminacji z turniejów. Jego zła forma osiągnęła szczyt w sezonach 2010/2011 oraz 2011/2012, kiedy to nie zakwalifikował się do żadnego turnieju rankingowego. W rezultacie spadł na 52. pozycję w rankingu, co sugerowało, że kariera zwycięzcy Masters dobiega końca.