Alan Louarn, znany również jako Alain Louarn (urodzony w 1918 roku, zmarł w 1993 roku) był bretońskim publicystą oraz działaczem narodowym.
Ukończył college w Quimper, a następnie pracował jako nauczyciel. Był członkiem nacjonalistycznej Bretońskiej Partii Narodowej (PNB) oraz bojówek Kadervenn. W sierpniu 1939 roku uczestniczył w nielegalnym przewozie broni z Niemiec na bretońskie wybrzeże przy wsparciu Abwehry. Po rozpoczęciu II wojny światowej został zmobilizowany do armii francuskiej. Wziął udział w wojnie francusko-niemieckiej w maju i czerwcu 1940 roku, gdzie trafił do niewoli niemieckiej. We wrześniu tego samego roku, jako Bretończyk, został zwolniony z obozu jenieckiego. Po powrocie do Bretanii ponownie zaangażował się w działalność nacjonalistyczną, pisząc artykuły do bretońskiego pisma kolaboracyjnego „L’Heure Bretonne”. Od grudnia 1941 roku był zaangażowany w tworzenie młodzieżowej części paramilitarnych bojówek PNB, znanej jako Bagadoù stourm. Należał również do antysemickiej grupy Lan hag Herve, która spisywała w języku bretońskim kroniki Bretanii pod nadzorem wysokiego urzędnika vichystowskiego, Xaviera de Langlaisa. W 1943 roku objął stanowisko zastępcy przewodniczącego PNB ds. młodzieżowych oraz asystenta Yanna Gouleta. Po wyzwoleniu Francji przez siły alianckie uciekł za granicę. W 1962 roku powrócił do Bretanii, gdzie założył bretońskie biuro informacyjne (Brudañ ha Skignañ) w Rennes. Uczestniczył w licznych spotkaniach dotyczących problemów Bretanii, które często były rozpędzane przez policję.
Loading ...