Alan Krueger
Alan Krueger (ur. 17 września 1960 w Livingston, zm. 16 marca 2019 w Princeton) był amerykańskim ekonomistą, profesorem ekonomii na Uniwersytecie w Princeton oraz pracownikiem naukowym w National Bureau of Economic Research (NBER). Poświęcił wiele lat na pracę w sektorze publicznym. W latach 2011–2013 pełnił funkcję przewodniczącego prezydenckiej Rady Doradców Ekonomicznych, nominowany przez Baracka Obamę.
Krueger miał znaczący wpływ na tzw. rewolucję wiarygodności (ang. credibility revolution) w ekonomii, wprowadzając nowoczesne metody empirycznego testowania teorii oraz analizy ekonometrycznej. Był także nauczycielem tych metod. Zgodnie z danymi rankingu RePEc, jest jednym z najczęściej cytowanych i czytanych ekonomistów na świecie.
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Dorastał w żydowskiej rodzinie w New Jersey. Studiował ekonomię na Uniwersytecie Cornella (B.S. 1983) oraz na Uniwersytecie Harvarda (M.A. 1985, Ph.D. 1987), gdzie uzyskał tytuł doktora pod opieką Lawrence’a Summersa. W trakcie studiów zrozumiał, że najbardziej interesują go badania empiryczne.
Praca i dalsze życie
Od 1987 roku był pracownikiem Uniwersytetu w Princeton, z przerwami na pracę w sektorze publicznym.
W swojej karierze rozwijał i wykorzystywał metody analizy eksperymentów naturalnych oraz quasi-eksperymentów. Jego wczesne, znane prace z Davidem Cardem dotyczyły empirycznego szacowania wpływu zmian płacy minimalnej na lokalne zatrudnienie, wykorzystując różnice czasowe oraz geograficzne w wprowadzaniu tych zmian, stosując metodę różnicy w różnicach w swojej analizie.
Przy użyciu innowacyjnych rozwiązań ekonometrycznych badał szeroki zakres problemów, w tym edukację, rynek pracy, bezrobocie, terroryzm oraz środowisko. W latach 2000-2006 był felietonistą w The New York Times. Napisał i współredagował wiele książek oraz opublikował setki prac naukowych.
29 sierpnia 2011 roku Barack Obama powołał go na przewodniczącego Rady Doradców Ekonomicznych, co zostało jednogłośnie zatwierdzone przez Senat USA. W 2017 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Amerykańskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Był członkiem wielu towarzystw naukowych, rad różnych fundacji oraz redakcji czasopism, w tym Science.
Otrzymał liczne nagrody, stypendia i tytuły honorowe, w tym IZA Prize oraz doktorat honoris causa od Université Libre de Bruxelles. Ekonomista Lawrence Katz określił go w 2019 roku jako „jednego z najważniejszych, jeśli nie najważniejszego ekonomistę rynku pracy oraz ogólnej empirycznej ekonomii ostatnich trzech dekad. Przyczynił się do transformacji ekonomii w poważniejszą naukę.”
16 marca 2019 roku popełnił samobójstwo. Zostawił żonę oraz dwoje dzieci.