Alan Jenkins

Alan Jenkins (urodzony 24 lutego 1947 w Heswall) to inżynier oraz były projektant samochodów wyścigowych, w tym w Formule 1.

Życiorys

Jenkins dorastał w Neston, gdzie uczęszczał do Wirral Grammar School, a następnie do Liverpool College of Art. Regularnie śledził wyścigi na torach w Aintree i Oulton Park. Ukończył studia licencjackie w dziedzinie wzornictwa przemysłowego. W 1978 roku rozpoczął swoją przygodę z Formułą 1, przygotowując starsze modele Lotusów dla Héctora Rebaque.

W 1979 roku dołączył do zespołu Project 4 Formula 2, gdzie został zatrudniony przez Rona Dennisa. Rok później Project 4 przejął McLaren, a Jenkins objął rolę doradcy szefa ds. projektu, Johna Barnarda. W McLarenie pracował jako inżynier dla takich kierowców jak John Watson oraz Alain Prost. Pod koniec 1984 roku otrzymał ofertę pracy od Rogera Penske w serii IndyCar, w zespole Penske Racing. Jego podopieczny, Danny Sullivan, zdobył zwycięstwo w Indianapolis 500 w 1985 roku.

Modele Penske PC15 i PC16 zaprojektowane przez Jenkinsa były technologicznie zaawansowane, ale nie odnosiły znaczących sukcesów, co doprowadziło do jego zwolnienia z Penske w połowie 1987 roku. Przed 1989 rokiem dołączył do zespołu Formuły 1, Moneytron Onyx, gdzie kierowcami byli Stefan Johansson i Bertrand Gachot. Johansson zdołał ukończyć Grand Prix Portugalii na podium. Pod koniec roku, po sprzedaży zespołu przez właściciela Moneytron, Jean-Pierre’a van Rossema, ekscentrycznemu szwajcarskiemu milionerowi Peterowi Monteverdi, Jenkins opuścił zespół. Następnie dołączył do Footworka, gdzie zaprojektował model FA12 napędzany silnikiem Porsche. Pomimo złych wyników silnika, Jenkins pracował w Footworku do lutego 1996 roku, kiedy to objął stanowisko dyrektora technicznego w nowo utworzonym zespole Stewart Grand Prix. Pełnił tę funkcję do końca 1998 roku, kiedy jego kontrakt nie został odnowiony. W poszukiwaniu nowych możliwości rozmawiał z zespołami Benetton, Sauber i Ford, który planował program samochodów sportowych. W czerwcu 1999 roku dołączył do Prost Grand Prix, gdzie był odpowiedzialny za konstrukcję Prosta AP03. W połowie 2000 roku został zwolniony z Prosta i zniknął z Formuły 1.