Alan Bridges

Alan Bridges (ur. 28 września 1927 w Liverpoolu; zm. 7 grudnia 2013) był brytyjskim reżyserem filmowym, teatralnym oraz telewizyjnym. Otrzymał Złotą Palmę na 26. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes. W swoich satyrycznych dziełach często podkreślał różnice klasowe w brytyjskim społeczeństwie na początku XX wieku, dbając o psychologicznie wiarygodne portrety postaci.

Życiorys

Urodził się w Liverpoolu w rodzinie o korzeniach szkockich i angielskich. Krótko studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, początkowo marząc o karierze aktorskiej. W 1946 roku ukończył naukę w Royal Academy of Dramatic Art. W latach 50. występował w rolach szekspirowskich w Birmingham Repertory Theatre Company.

Jednak z biegiem czasu zrozumiał, że bardziej interesuje go reżyseria niż aktorstwo. W następnej dekadzie zyskał uznanie jako reżyser wielu klasycznych przedstawień teatru telewizji dla BBC. Wówczas jego zainteresowania zaczęły również zmierzać ku kinu. Ostatecznie wyreżyserował osiem filmów fabularnych.

Jego największym osiągnięciem był dramat psychologiczny Najemnik (1973), rozgrywający się po zakończeniu I wojny światowej, z Robertem Shaw i Sarą Miles w rolach arystokratycznej wdowy oraz jej szofera, który niespodziewanie staje się jej zaufanym przyjacielem. Film zdobył Złotą Palmę na 26. MFF w Cannes.

Kolejnym filmem Bridgesa był Po sezonie (1975), z Vanessą Redgrave, Cliffem Robertsonem i Susan George, który zadebiutował w konkursie na 25. MFF w Berlinie. Opowiadał o miłosnym trójkącie, podobnie jak późniejszy film Powrót żołnierza (1982), zaprezentowany na festiwalu w Cannes. W tym ostatnim dziele fabuła dotyczyła żołnierza cierpiącego na zanik pamięci, który wrócił z I wojny światowej (Alan Bates). Nie pamiętał on swojej wywyższającej się żony (Julie Christie), ale dobrze pamiętał dawną miłość z niższych sfer (Glenda Jackson).

Film Polowanie (1985) również krytykował system klasowy, a jego akcja miała miejsce w przeddzień wybuchu I wojny światowej. James Mason zagrał tu swoją ostatnią rolę jako arystokrata organizujący wystawne polowanie w swojej wiejskiej posiadłości. Film stał się później inspiracją dla takich hitów, jak Gosford Park (2001) Roberta Altmana oraz serialu Downton Abbey.

Żoną Bridgesa była aktorka Ann Castle, z którą był związany w latach 1954-2011. Mieli dwoje dzieci i pozostawali razem aż do jej śmierci.