Alaksiej Dzikawicki (biał. Аляксей Дзікавіцкі; urodził się w 1973 roku w Pińsku) to białoruski dziennikarz, który przez wiele lat pełnił funkcję korespondenta Radia Swaboda. Od 2001 roku mieszka w Polsce, a w latach 2007-2024 był szefem redakcji programów informacyjnych w białoruskojęzycznej stacji telewizyjnej Biełsat TV, która nadaje z Polski. Jest również redaktorem i wydawcą programu Abjektyu, a od 2013 roku jest członkiem Rady Białoruskiej Republiki Ludowej, uznawanej za rząd Białorusi na uchodźstwie.
Życiorys
Młodość i działalność na Białorusi
Alaksiej Dzikawicki przyszedł na świat w 1973 roku w Pińsku, w obwodzie brzeskim Białoruskiej SRR, ZSRR. Jego ojciec był Białorusinem z Polesia, natomiast matka – Mordwinką z Uralu. Wychowywał się u dziadków na wsi niedaleko Pińska. W wieku przedszkolnym posługiwał się jedynie dialektem poleskim. W młodzieńczej fazie życia czytał dzieła Uładzimira Karatkiewicza i Wasila Bykaua, a także słuchał zespołu muzycznego Mroja. Jego niechęć do systemu radzieckiego przyczyniła się do umocnienia białoruskiej tożsamości narodowej. 7 listopada 1990 roku wziął udział w demonstracji na placu Lenina w Pińsku, gdzie trzymał transparent z hasłem „Wielki październik uczynił nas niewolnikami” oraz biało-czerwono-białą flagę Białorusi, uszytą przez matkę z prześcieradła.
W 1994 roku ukończył Instytut Wiedzy Współczesnej w Mińsku, zdobywając wykształcenie w dziedzinie ekonomii. Pracował w przedsiębiorstwie zajmującym się obróbką drewna „Pinskdreu” oraz w Białoruskim Komitecie Helsińskim. Od połowy lat 90. działał jako dziennikarz, pisząc dla niezależnych białoruskich czasopism. W 1997 roku został korespondentem Radia Swaboda w Pińsku i obwodzie brzeskim, a także redaktorem naczelnym lokalnej gazety. W 2001 roku opublikował artykuł, w którym ostrzegał przed rzekomymi fałszerstwami w trakcie wyborów prezydenckich. Został aresztowany i spędził tydzień w pińskim więzieniu. Miał również kontakt z funkcjonariuszami białoruskiego KGB, co doprowadziło do wszczęcia przeciwko niemu sprawy karnej. W tym samym roku zdecydował się na wyjazd do Polski z rodziną, a jego nazwisko trafiło na listę poszukiwanych przez białoruski wymiar sprawiedliwości.
Działalność w Polsce
Po przybyciu do Polski Alaksiej Dzikawicki uzyskał status uchodźcy. Pracował jako korespondent Radia Swaboda. W latach 2003-2004 był wydawcą i redaktorem naczelnym „Akcentu Białoruskiego”, czasopisma skierowanego do Polaków, które poruszało tematy białoruskie oraz relacje polsko-białoruskie (ukazały się dwa numery: marzec-kwiecień 2003 oraz styczeń-luty 2004). W 2007 roku przyjął propozycję stworzenia redakcji programów informacyjnych w nowo powstałej białoruskojęzycznej stacji telewizyjnej Biełsat TV. Oprócz tego był redaktorem i wydawcą programu Abjektyu. Nie planuje powrotu do Pińska, mimo że jego sprawa została umorzona.
W czerwcu 2013 roku dołączył do Rady Białoruskiej Republiki Ludowej, która istnieje od 1918 roku i uznaje się za rząd Białorusi na uchodźstwie.
Poglądy
Jak podkreśla Alaksiej Dzikawicki, praca w Biełsacie daje mu nie tylko możliwość informowania rodaków o rzeczywistości w kraju, ale także stanowi szansę na kształtowanie nowego pokolenia białoruskich dziennikarzy, którzy potrafią tworzyć niezależną i obiektywną telewizję. Z jego perspektywy, Białorusini będą mieli dostęp do informacji dopiero wtedy, gdy dokonają odpowiednich wyborów politycznych.
Życie prywatne
Alaksiej Dzikawicki jest żonaty z Aleną Dzikawicką.
Przypisy