Alaksandr Mikałajewicz Zinczanka
Alaksandr Mikałajewicz Zinczanka (biał. Аляксандр Мікалаевіч Зінчанка, ros. Александр Николаевич Зинченко, Aleksandr Nikołajewicz Zinczenko), urodzony 15 stycznia 1947 roku w Plachowszczyźnie, to białoruski polityk i ekonomista. Był deputowanym do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji oraz w latach 1996–2008 członkiem Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi w I, II i III kadencji. Jest zwolennikiem integracji Białorusi, Rosji i Ukrainy.
Życiorys
Młodość i praca
Alaksandr Zinczanka urodził się 15 stycznia 1947 roku we wsi Plachowszczyzna, w rejonie bereskim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1975 roku ukończył Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej im. W. Kujbyszewa, zdobywając wykształcenie ekonomisty. Następnie w 1993 roku ukończył Akademię Zarządzania przy Radzie Ministrów Republiki Białorusi, uzyskując tytuł menedżera-ekonomisty. Rozpoczął pracę jako robotnik w Kobryńskim Kombinacie Chlebowym, a także służył w Armii Radzieckiej. Pracował jako nauczyciel w szkole średniej w Porośli oraz technik w jednostce wojskowej w rejonie prużańskim. W latach 1975–1981 był starszym i głównym ekonomistą w kołchozie „Leninskij Put’”, a w latach 1981–1996 pełnił funkcję dyrektora sowchozu „Kawali” w rejonie prużańskim. W okresie 1994–1997 był członkiem Biura Rejonowego Partii Komunistów Białoruskiej.
Działalność parlamentarna
W pierwszej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych, które miały miejsce 29 listopada 1995 roku, został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Różańskiego Okręgu Wyborczego Nr 53. Dnia 5 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą, a 9 stycznia 1996 roku złożył przysięgę jako deputowany. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka oraz sekretarza Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów, będąc członkiem frakcji komunistów. Od 3 czerwca 1996 roku był także członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Ukrainy. Poparł kontrowersyjną zmianę konstytucji, dokonana przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę, która nie została uznana przez część społeczności międzynarodowej. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej, stając się członkiem nowo utworzonej Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji, gdzie pełnił rolę przewodniczącego Stałej Komisji ds. Budżetu i Finansów oraz członka Rady Izby Reprezentantów. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku, jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej wygasł 9 stycznia 2000 roku; jednak nowe wybory do tej instytucji nigdy się nie odbyły.
W 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Białowieskiego Okręgu Wyborczego Nr 7, gdzie pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Rolnictwa. Należał do zjednoczenia deputowanych „Za związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” („ZUBR”) oraz grupy deputowanych „Przyjaciele Bułgarii”. W 2004 roku ponownie został deputowanym do Izby Reprezentantów III kadencji z tego samego okręgu, gdzie pełnił rolę wiceprzewodniczącego tej samej komisji. Uczestniczył również w delegacji ds. współpracy między Zgromadzeniem Narodowym Republiki Białorusi a Radą Najwyższą Ukrainy. W 2008 roku Alaksandr Zinczanka zakończył swoją działalność parlamentarną.
Życie prywatne
Alaksandr Zinczanka jest żonaty i ma starszą córkę oraz młodszego syna. W 1995 roku mieszkał we wsi Jundziłwicze w rejonie prużańskim.
Odznaczenia
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
- Gramota Pochwalna Rady Ministrów Republiki Białorusi.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
