Alaksandr Siankiewicz
Alaksandr Siankiewicz, biał. Аляксандр Антонавіч Сянкевіч (urodzony 1 lutego 1884 w Michałowszczyźnie, zmarł w styczniu 1938 w Mińsku) był białoruskim działaczem społecznym i politycznym, lekarzem oraz ludowym komisarzem (narkomem) zdrowia Białoruskiej SRR w 1921 roku.
Po ukończeniu seminarium duchownego w Nieświeżu, kontynuował naukę na wydziale medycznym Uniwersytetu w Baltimore. Już w czasie studiów angażował się w publicystykę.
W 1906 roku zorganizował zjazd nauczycielski w Michałowszczyźnie, po czym musiał emigrować do USA, gdzie aktywnie uczestniczył w działalności socjalistycznej. W 1917 roku wrócił do Rosji, na Daleki Wschód, gdzie zajął się organizowaniem służby zdrowia dla sowieckich wojsk.
W 1921 roku powrócił na Białoruś, gdzie objął stanowisko narkoma ochrony zdrowia. W 1928 roku został rektorem Uniwersytetu im. Lenina. Od 8 września 1929 do 26 stycznia 1931 był członkiem Sekretariatu KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi, a do 5 listopada 1930 kierował Wydziałem Kultury i Propagandy KC KP(b)B. Następnie pracował w Instytucie Literatury i Sztuki Akademii Nauk Białoruskiej SRR. 10 stycznia 1938 roku został aresztowany, skazany na karę śmierci i stracony.
== Przypisy ==