Alaksandr Łahwiniec

Alaksandr (Aleś) Iwanawicz Łahwiniec (biał. Аляксандр (Алесь) Іванавіч Лагвінец, ros. Александр Иванович Логвинец, Aleksandr Iwanowicz Łogwiniec, urodził się 14 stycznia 1972 roku we wsi Dworyszcza, w rejonie chojnickim obwodu homelskiego) – to białoruski politolog, wykładowca oraz publicysta, a także działacz społeczny i polityczny.

Życiorys

Wczesne lata spędził w swojej rodzinnej wsi. Po katastrofie w elektrowni w Czarnobylu, Dworyszcza znalazła się w obszarze napromieniowanym, co zmusiło mieszkańców do wysiedlenia. Łahwiniec przeprowadził się do Dubrownej w obwodzie witebskim, gdzie kontynuował edukację.

W 1989 roku rozpoczął studia na Wydziale Historycznym Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego (BGU), a w 1992 podjął naukę w zakresie stosunków międzynarodowych na tej samej uczelni, które ukończył z wyróżnieniem w 1995 roku. W latach 1993–1997 studiował na Francusko-Białoruskim Wydziale Nauk Politycznych i Administracyjnych Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego (EHU). W 1999 roku zdobył dyplom z zakresu politologii na Uniwersytecie Roberta Schumana w Strasburgu. Od 1995 do 2000 roku odbył aspiranturę na Wydziale Stosunków Międzynarodowych BGU. W 2005 roku uzyskał dyplom Akademii Dyplomatycznej w Warszawie. Uczestniczył w licznych stażach zagranicznych, m.in. w Polsce, Francji oraz Wielkiej Brytanii.

W 1996 roku rozpoczął pracę jako wykładowca na Wydziale Stosunków Międzynarodowych BGU. Od 1999 roku uczył politologii na Francusko-Białoruskim Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Europejskich EHU. Pozostał związany z tą uczelnią po jej zamknięciu przez białoruskie władze i przeniesieniu do Wilna w 2005 roku. Przez długi czas prowadził również zajęcia w Kolegium Białoruskim w Mińsku. W 2005 roku był profesorem wizytującym w Southwestern College w Winfield (Kansas), a w 2008 roku brał udział w zakładaniu Centrum Studiów Białoruskich (ang. Center for Belarusian Studies) na tej uczelni, gdzie zasiada w Radzie Doradczej.

Pełnił funkcję kierownika wydziału kulturalno-oświatowego Zjednoczenia Białorusinów Świata „Ojczyzna” (biał. Zhurtawannie biełarusau swietu „Baćkauszczyna”). W 2004 roku zaangażował się w działalność polityczną, startując w wyborach do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego, gdzie według oficjalnych danych zdobył ponad 10 tysięcy głosów. Uczestniczył w zbieraniu podpisów dla kandydatury Alaksandra Milinkiewicza w wyborach prezydenckich w 2006 roku. Następnie był jednym z założycieli Ruchu Społecznego „O Wolność” oraz od lutego 2007 roku pełnił funkcję doradcy Milinkiewicza ds. polityki zagranicznej.

Oprócz języka białoruskiego, posługuje się również rosyjskim, francuskim, angielskim i polskim. Od czasów studenckich zajmuje się tłumaczeniami, a jako tłumacz pracował m.in. w Parlamencie Europejskim.

W 2024 roku został skazany zaocznie na Białorusi na 10 lat więzienia w sprawie dotyczącej „analityków Swiatłany Cichanouskiej”.

Rodzina i życie prywatne

Jest prawosławny, żonaty i ma syna. Mieszka w dzielnicy Sucharawa w Mińsku. Jego pradziadek był represjonowany w czasach stalinowskich, w tym zesłany do Kotłasu. Jego kuzyn, Wiktar Łahwiniec, w latach 90. prowadził działalność biznesową i wspierał Alaksandra Łukaszenkę, ale w 1999 roku został aresztowany, a jego majątek skonfiskowany, po czym wyjechał do Moskwy.

Nagrody

2007 – nagroda Fundacji Schwarzkopfa Młoda Europa dla „Młodego Europejczyka”.

2012 – Nagroda im. Lwa Sapiehy.

Wybrane publikacje

Dilemmy formirowanija oboronnoj sostawlajuszej ES, Mińsk 2001

Mieżdu Rossijej i ES libo w Rossii ili w ES. Buduszczeje Biełarusi w kontiekstie raszyrienija ES, Sankt Petersburg 2002

Uzajemaadnosiny transatłantycznych sajuznikau u ramkach NATO i pytannie farmirawannia abaronnaha kampanenta ES, Mińsk 2003

Przypisy

Bibliografia

Аляксандр Лагвінец. lahviniec.org. [dostęp 2011-11-09]. (biał.).

Лагвінец Алесь. pyx.by. [dostęp 2011-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lutego 2015)]. (biał.).

ЛАГВІНЕЦ Аляксандр. [w:] Хто ёсць хто ў Беларусі [on-line]. new.racyja.com. [dostęp 2011-11-09]. (biał.).