Alaksandr Kanstancinawicz Kraucewicz (biał. Аляксандр Канстанцінавіч Краўцэвіч, ros. Александр Константинович Кравцевич, Aleksandr Konstantinowicz Krawcewicz; urodził się 13 września 1958 roku w Łupaczach) to białoruski archeolog oraz historyk mediewista. W latach 1994–1995 piastował stanowisko pierwszego prorektora Grodzieńskiego Uniwersytetu Państwowego im. Janki Kupały, a od 1999 roku prowadzi wykłady na uczelniach w Białorusi i Polsce. Jest również doktorem nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego) oraz profesorem na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Wyższej Szkole Ekonomicznej w Białymstoku.
Życiorys
Urodził się 13 września 1958 roku w wsi Łupacze, w rejonie mostowskim obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1981 roku uzyskał dyplom na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego (BUP). W latach 1981–1984 był aspirantem w Instytucie Archeologii Akademii Nauk ZSRR w Moskwie. Od 1985 roku pracował jako młodszy współpracownik naukowy w Instytucie Historii Narodowej Akademii Nauk Białorusi. W latach 1987–1994 kierował Wydziałem Archeologiczno-Architektonicznym Białoruskiego Instytutu Restauracyjnego w Mińsku. W 1988 roku uzyskał stopień kandydata nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora). W latach 1994–1995 pełnił funkcję pierwszego prorektora Grodzieńskiego Uniwersytetu Państwowego im. Janki Kupały. W latach 1995–1999 był doktorantem na BUP. W latach 1996–1997 odbywał staż naukowy jako asystent w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1999 roku uzyskał stopień doktora nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego) i rozpoczął wykłady na uczelniach w Białorusi i Polsce, a także otrzymał tytuł profesora na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (oddział w Rzeszowie). W 2001 roku otrzymał tytuł profesora w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Białymstoku. W 2005 roku został członkiem Związku Pisarzy Białoruskich i pełni funkcję redaktora „Histarycznego Almanachu”.
Działalność naukowa
W swojej pracy naukowej koncentruje się na badaniach kultury materialnej miast, miasteczek oraz zamków z okresu XIV–XVIII wieku w regionie Poniemnia, który obecnie znajduje się w Białorusi (takich jak Oszmiana, Grodno, Lida, Lubcza, Mir, Nowogródek i inne). Analizuje również początki Wielkiego Księstwa Litewskiego, jego historię polityczną w okresie od XIII do XVI wieku oraz procesy etniczne zachodzące na ziemiach współczesnej Białorusi od średniowiecza do czasów nowożytnych. W latach 1986–1987 prowadził badania archeologiczne na terenie Zamku w Lidzie, a w latach 1986–1988 na terenie Starego Zamku w Grodnie.
Odznaczenia
Medal 100-lecia Białoruskiej Republiki Ludowej – 2019
Prace
Książki
Majstar – nasz prodak. Mińsk: 1990. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Harady i zamki Biełaruskaha Paniamonnia XIV–XVIII stst.: Płanirouka, kulturny słoj. Mińsk: 1991. (biał.). Brak numerów stron w książce;
(we współautorstwie z H. Jakszuk): Stary Mir. Mińsk: 1993. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Hrodzienski zamak. Mińsk: 1993. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Teutonski orden ad Jerusalima da Hrunwalda. Mińsk: 1993. (biał.). Brak numerów stron w książce;
(we współautorstwie z Alehem Trusauem i N. Zdanowicz): Materyjalnaja kultura Mira i Mirskaha zamka. Mińsk: 1994. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Wialiki kniaź Witaut. Mińsk: 1998. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Stwarennie Wialikaha kniastwa Litouskaha. Mińsk: 1998. (biał.). Brak numerów stron w książce (2. wydanie Rzeszów, 2000);
Powstanie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Białystok: 2003. Brak numerów stron w książce;
Mindauh – Mindauh: Paczatak haspadarstwa. Mińsk: 2005. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Rycary i dojlidy Harodni. Grodno – Wrocław: 2009. (biał.). Brak numerów stron w książce;
(we współautorstwie z Alaksandrem Smalanczukiem i Siarhiejem Tokciem): Biełorusy: nacyja Pograniczja. Wilno: 2011. (ros.). Brak numerów stron w książce;
Hiedymin (1316–1341). Karaleustwa Litwy i Rusi = Hiedymin (1316–1341). Kingdom of Lithuania and Rutenia. Mińsk: 2012. (biał. • ang.). Brak numerów stron w książce;
Historyja Wialikaha kniastwa Litouskaha. Ad paczatku haspadarstwa da karaleustwa Litwy i Rusi (1248–1341 h.). Grodno – Wrocław: 2013. (biał.). Brak numerów stron w książce.
Inne
(we współautorstwie z Walancinem Sobalem): Materyjalnaja kultura biełarusau u czasy F.Skaryny. W: Tez. dakł. da kanf., pryswieczanaj 500-hoddziu F.Skaryny. Mińsk: 1990. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Archeałahicznaje wywuczennie Lidskaha zamka i h.Lidy. W: Z hłybi wiakou: Nasz kraj. Mińsk: 1992. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Kompleks zbroi i rysztunku XIII st. z-pad Hrodna. W: Z hłybi wiakou: Nasz kraj. Mińsk: 1992. (biał.). Brak numerów stron w książce;
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 3: Himnazii – kadencyja. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 1996, s. 527. ISBN 985-11-0041-2. (biał.).
pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 4: Kadety – Laszczenia. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 1997, s. 432. ISBN 985-11-0141-9. (biał.).
pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2: Uswieja – jaszyn. Dadatak. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).
Аляксандр Краўцэвіч: Гісторыя Вялікага Княства Літоўскага. Ад пачатку гаспадарства да каралеўства Літвы і Русі (1248—1341 г.). Grodno – Wrocław: Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu, 2013, s. 186, seria: Haradzienskaja biblijateka. ISBN 978-83-7893-132-4. (biał.).
pod red. Hienadzia Paszkoua: Wialikaje kniastwa Litouskaje: Encykłapiedyja. U 2 t. Wyd. 2. T. 2: Kadecki korpus – Jackiewicz. Mińsk: Biełaruskaja encykłapiedyja imia Pietrusia Brouki, 2007, s. 792. ISBN 978-985-11-0394-8. (biał.).
Loading ...