Alaksandr Jakabson

Alaksandr Sierafimawicz Jakabson

Alaksandr Sierafimawicz Jakabson (biał. Аляксандр Серафімавіч Якабсон, ros. Александр Серафимович Якобсон), urodzony 18 kwietnia 1951 roku w Homlu, to białoruski polityk oraz inżynier budownictwa. W swojej karierze zajmował wiele stanowisk w administracji państwowej zarówno Białoruskiej SRR, jak i Republiki Białorusi. Był m.in. przewodniczącym administracji miast Swietłahorsk i Homel, a także wielokrotnym deputowanym parlamentu. Obecnie pełni rolę przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi.

Życiorys

Wykształcenie i praca

Alaksandr Jakabson przyszedł na świat w 1951 roku w Homlu, w obwodzie homelskim Białoruskiej SRR, będącej częścią ZSRR. W 1973 roku ukończył Białoruski Instytut Inżynierów Transportu Kolejowego, uzyskując tytuł inżyniera budownictwa ze specjalizacją w „Budownictwie przemysłowym i cywilnym”. W 1991 roku ukończył Miński Instytut Politologii i Zarządzania Społecznego KPB, zdobywając wykształcenie politologa. Przez ponad 10 lat pracował w branży budowlanej, a w latach 1975–1977 był mistrzem budowlanym w zakładach „Kandałaksztransstroj” w Kandałakszy, w obwodzie murmańskim, a także w Zakładach Nr 10 Ministerstwa Budownictwa Przemysłowego Białoruskiej SRR. Po odbyciu służby wojskowej w Armii Radzieckiej, w latach 1977–1985 pracował w Specjalizowanym Zarządzie Budowlanym Nr 214 Zjednoczenia „Gomielsielstroj” na różnych stanowiskach. W latach 1985–1986 był instruktorem w wydziale budownictwa Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego Komunistycznej Partii Białorusi.

Działalność polityczna

W 1986 roku Alaksandr Jakabson rozpoczął pracę w organach władzy państwowej. W latach 1986–1996 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Swietłahorskiej Miejskiej Rady Deputowanych. W latach 1990–1995 był deputowanym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR/Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji, gdzie zasiadał w Stałej Komisji ds. Architektury, Budownictwa, Produkcji Materiałów Budowlanych i Gospodarki Mieszkaniowo-Komunalnej.

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z okręgu wyborczego nr 107. 9 stycznia 1996 roku złożył przysięgę jako deputowany. Pełnił funkcję członka Stałej Komisji ds. Budownictwa Państwowego i Samorządu Lokalnego, będąc bezpartyjnym członkiem frakcji „Zgoda”, popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę. Wspierał kontrowersyjną zmianę konstytucji dokonaną przez prezydenta, która nie została uznana przez społeczność międzynarodową. 27 listopada 1996 roku zrezygnował z pracy w Radzie Najwyższej i dołączył do nowo utworzonej Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji, gdzie był członkiem Stałej Komisji ds. Budżetu i Finansów.

Od maja 1997 do kwietnia 2001 roku był pierwszym zastępcą przewodniczącego Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. 17 marca 1998 roku objął stanowisko przewodniczącego Homelskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego, a w kwietniu 2001 roku został przewodniczącym Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. Jego kadencja deputowanego do Rady Najwyższej zakończyła się zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku 9 stycznia 2000 roku, jednak nowe wybory do tego organu nigdy się nie odbyły. Kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Od 19 grudnia 2000 roku był członkiem Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II kadencji, gdzie zasiadał w Stałej Komisji ds. Polityki Regionalnej. Od 15 listopada 2004 roku był członkiem Rady Republiki III kadencji, reprezentując obwód homelski oraz pełniąc funkcję członka tej samej komisji. Od 31 października 2008 roku był członkiem Rady Republiki IV kadencji. 28 grudnia 2010 roku złożył przedterminową rezygnację z członkostwa w Radzie Republiki, a tego samego dnia został odwołany ze stanowiska przewodniczącego Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego i mianowany na przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi.

Odznaczenia i nagany

Order Ojczyzny III klasy;
Order Honoru;
10 medali jubileuszowych;
Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
dwie Gramoty Pochwalne Rady Ministrów Republiki Białorusi, w tym jedna z 28 maja 2003 roku – za wieloletnią sumienną pracę i znaczący osobisty wkład w organizację budowy pierwszego etapu Republikańskiego Naukowo-Praktycznego Centrum Medycyny Radiacyjnej i Ekologii Człowieka;
Tytuł „Honorowy Obywatel Miasta Swietłahorska”;
Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi;
Order Białoruskiego Kościoła Prawosławnego Św. Cyryla Turowskiego I klasy;
Order Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego Św. Równego Apostołom Wielkiego Księcia Włodzimierza III klasy;
Order Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego Świętego Mnicha Sergiusza Rodoneżskiego III klasy.

10 lipca 2003 roku Alaksandr Jakabson otrzymał naganę od prezydenta za niewykonanie poleceń Głowy Państwa dotyczących zapewnienia pełnej i terminowej wypłaty wynagrodzeń pracownikom branży przemysłu rolnego Republiki oraz spłaty zadłużenia wobec ludności i organizacji gospodarki wiejskiej, a także za fałszowanie danych sprawozdawczych w tej sprawie.