Alaksandr Burbis
Alaksandr Burbis, biał. Аляксандр (Алесь) Лаўрэнавіч Бурбіс, znany również jako „Stary Pilip” (ur. 20 października 1885 w Wilnie, zm. 20 marca 1923 w Mińsku) był białoruskim działaczem społecznym i politycznym, teatrologiem, historykiem oraz etnografem.
Działalność w czasach carskich
W okresie carskim zakładał w Wilnie Białoruską Rewolucyjną Hramadę, a od 1903 roku był członkiem Komitetu Centralnego Białoruskiej Socjalistycznej Hramady. W trakcie rewolucji 1905 roku stał się jednym z liderów ruchu socjalistycznego na Kowieńszczyźnie, ale za swoje lewicowe działania został aresztowany i represjonowany przez władze carskie. Był aktywnym uczestnikiem białoruskiego ruchu narodowego i publikował swoje teksty w gazecie „Nasza Niwa”.
Okres I wojny światowej i późniejsze lata
W czasie I wojny światowej przebywał w Moskwie, gdzie zorganizował i stanął na czele lokalnej sekcji Białoruskiej Socjalistycznej Hramady. Po utworzeniu Białoruskiej Republiki Ludowej w 1918 roku początkowo pełnił rolę jej przedstawiciela dyplomatycznego w Moskwie, jednak z czasem stał się jej politycznym przeciwnikiem. W 1920 roku uczestniczył w rokowaniach ryskich jako członek komisji kierowanej przez Marchlewskiego. Pełnił również funkcję wicekomisarza ludowego do spraw zagranicznych Białoruskiej SRR oraz współredagował pismo „Sowiecka Biełaruś”. W grudniu 1922 roku podpisał akt powołujący ZSRR.