Alaksandr Iwanawicz Buchwostau
Alaksandr Iwanawicz Buchwostau (biał. Аляксандр Іванавіч Бухвостаў, ros. Александр Иванович Бухвостов, Aleksandr Iwanowicz Buchwostow; urodzony 22 listopada 1944 w Orle) to białoruski związkowiec oraz polityk, który sprzeciwia się rządom Alaksandra Łukaszenki. W latach 1993–2004 pełnił funkcję przewodniczącego i lidera Białoruskiej Partii Pracy, a także był deputowanym do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji. W czasie wyborów prezydenckich w 2001 oraz 2006 roku aktywnie wspierał kandydatów opozycji: Uładzimira Hanczaryka oraz Alaksandra Milinkiewicza.
Życiorys
Młodość, praca i działalność związkowa
Urodził się 22 listopada 1944 roku w Orle, w obwodzie orłowskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1968 roku ukończył Miński Instytut Radiotechniczny, zdobywając tytuł inżyniera, a w 1982 roku – aspiranturę w Instytucie Cybernetyki Technicznej Akademii Nauk Białoruskiej SRR. W 1962 roku pracował jako operator młota pneumatycznego w warsztatach drogowych w Stołpcach. W latach 1971–1990 był zatrudniony w Zjednoczeniu Produkcyjnym „Gomsielmasz” na stanowiskach inżyniera, dyrektora centrum informacyjno-obliczeniowego, zastępcy sekretarza komitetu partyjnego Komunistycznej Partii Białorusi oraz przewodniczącego komitetu związkowego. Służył w Marynarce Wojennej ZSRR w latach 1968–1971. W 1990 roku był jednym z współprzewodniczących Homelskiego Komitetu Strajkowego. Od tego momentu pełnił funkcję przewodniczącego Rady Białoruskiego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Samochodowego i Maszyn Rolniczych oraz współprzewodniczącego Białoruskiego Niezależnego Stowarzyszenia Przemysłowych Związków Zawodowych. W latach 1993–1999 pełnił rolę przewodniczącego Białoruskiej Partii Pracy, a następnie był jej liderem aż do jej likwidacji przez sąd w sierpniu 2004 roku.
Działalność parlamentarna i późniejsza
W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Homelskiego-Sielmaszewskiego Okręgu Wyborczego Nr 78. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą, a 9 stycznia 1996 roku złożył przysięgę jako deputowany. Od 23 stycznia pełnił funkcję członka Stałej Komisji ds. Polityki Socjalnej i Pracy w Radzie Najwyższej. Był częścią frakcji „Związek Pracy” i od 3 czerwca członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Litewskiej. 27 listopada 1996 roku, po kontrowersyjnej zmianie konstytucji przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę, nie został wybrany do nowo utworzonej Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku, jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku, a nowe wybory nigdy się nie odbyły.
Podczas wyborów prezydenckich w 2001 roku pełnił funkcję męża zaufania wspólnego kandydata opozycji demokratycznej Uładzimira Hanczaryka. Próbował kandydować w wyborach parlamentarnych w 2004 roku, jednak nie został zarejestrowany jako kandydat. Na początku 2005 roku został przewodniczącym komitetu organizacyjnego Kongresu Sił Demokratycznych, a w grudniu tego samego roku objął kierownictwo grupy inicjatywnej na rzecz wspólnego kandydata opozycji Alaksandra Milinkiewicza w wyborach prezydenckich. Był członkiem centralnego sztabu kampanii Milinkiewicza, gdzie odpowiedzialny był za organizację szkoleń dla obserwatorów wyborów oraz prowadzenie wydziału organizacyjno-metodycznego.
Życie prywatne
Alaksandr Buchwostau jest żonaty i ma dwoje dzieci.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
- Юры Чавусаў: Перадвыбарная кампанія АДС. W: Пад агульнай рэд. В. Булгакава: Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.). Wyd. 2. Białystok, Wilno: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Białorutenistyki, 2011, s. 1106–1112. ISBN 80-86961-16-8. (biał.).
- Алесь Пяткевіч, Вольф Рубінчык: Кароткія зьвесткі аб некаторых беларускіх палітыках, актыўных у 1991—2006 гадах. W: Пад агульнай рэд. В. Булгакава: Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.). Wyd. 2. Białystok, Wilno: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Białorutenistyki, 2011, s. 1178–1213. ISBN 80-86961-16-8. (biał.).