Alaksandr Adamowicz
Alaksandr Adamowicz, biał. Аляксандр Фаміч Адамовіч, urodził się 6 stycznia 1900 roku w Wasiulkach, niedaleko Wilejki, a zmarł 15 września 1937 roku w Siegieży w Karelii. Był on białoruskim działaczem politycznym, komunista oraz członkiem RKP(b) i KP(b)B.
Pochodził z rodziny rolniczej i ukończył szkołę podstawową w Radoszkowiczach. W początkowych latach I wojny światowej przebywał w Jekaterynosławiu. W 1916 roku wrócił do swojej rodzinnej miejscowości, gdzie pracował m.in. przy budowie linii kolejowych.
W 1917 roku zaangażował się w działalność białoruskiego stowarzyszenia kulturalnego „Biełaruski haj”. W 1918 roku wstąpił do Białoruskiej Socjalistycznej Hramady, a od 1919 roku był członkiem RKP(b), gdzie pracował w Odessie w lokalnym białoruskim klubie. W 1919 roku został skierowany do Smoleńska, gdzie pełnił funkcję politruka w Armii Czerwonej.
Na początku 1921 roku był delegatem na konferencję wszechbiałoruską, organizowaną przez RKP(b). Na naradzie delegatów w hotelu „Europa” w Mińsku zażądał przyłączenia do Białoruskiej SRR guberni witebskiej, homelskiej i smoleńskiej.
W 1930 roku został aresztowany przez NKWD jako członek Związku Wyzwolenia Białorusi. W 1937 roku został rozstrzelany w Karelii.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
Loading ...